ΠΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΑΛΑΤΑ
Είχαμε την ευκαιρία να σημειώσουμε αλλαχού, ότι η έκφραση «μακεδονική σαλάτα» δεν οφείλεται σε κάποια
γαστριμαργική μεταφορά ενός συμμιγούς και ποικίλου όχλου «διαφορετικών» αλλάστο ότι ο πολύς μαγιόρδομος του Φουκέ, Vatel (1631-1671) εμπνεύστηκε μία ποικιλία από την εξαιρετικά σύνθετη και μπερδεμένη για τους αμαθείς 
μουσκετήαρς οργάνωση του μακεδονικού στρατού σε ασθεταίρους, φαλλαγγίτες, πεζεταίρους, συστοιχίες βοηθητικών σωμάτων και έτσι.
Παρατηρήσαμε επίσης πως η Μακεδονία που κυκλοφορεί ως λαχνός ανάμεσα στους πλέον αχμάκηδες πληθυσμούς της χερσονήσου, ενίοτε αλλάζει τόπο και βρίσκεται άλλοτε στα περίχωρα της Αδριανούπολης, απ όπου και Βασίλειος ο Μακεδών, και άλλοτε ένα τμήμα της χάνει την «μακεδονικότητά» του και μετατρέπεται σε Θεσσαλία, ως διδάσκουν τα «περί Κτισμάτων» του Προκοπίου, αλλά και ο πάσης Θεσσαλίας Άριστος ζωγράφος ,ο πασίγνωστος Σαλονικιός Καλλιέργης που ιστορεί ναό στη Βέροια.
Αφήνω τους Αργεάδες Μακεδόνες, που πήγαιναν ξενάκια να δουλέψουν τα κοπάδια του άνακτος της Λεβαίης,στην Βεγορίτιδα, και φτάνοντας στον Αλιάκμονα, ποταμό που «"ερρύη μέγας" χούμηξαν σε αυθεντικούς Θράκες, ήτοι τους Πίερες του Ολύμπου που είχαν φυλαγμένο το ξόανο του Ορφέα ,αλλά και σε ΚρητοΑθηναίους του κάμπου των Γιαννιτσών, ονόματι Βοττιαίους («από Βόττωνος, Κρητός η πόλις» [Βόττια, Εδεσσα, Βοδηνά]διδάσκει ο λεξικογράφος) που υφαίνοντας οι κυράδες τους, τραγουδούσαν το δικό τους εντοπιώδες «ίωμεν εις Αθήνας».
Καταλαβαίνετε, σοφολογιώτατοι;
Για την άνω, την Επίκτητη, την παιονική, την Φρυγική και λοιπά Μακεδονία λέξη δεν πρόκειται να αποκαλύψω, εγκύπτοντας άλλη μια φορά στην ιδιωτεία του μπάχαλου, όταν το μπάχαλο μετατρέπεται σε σοβαροφανή Ιστορία, κρύβοντας στόχους και συμφέροντα του 1880, που παριστάνουν τα πανάρχαια θέσμια πολλών χιλιάδων ετών.
Και οι μεν γειτόνοι έχουν κάθε ελεύθερο να ντύνονται τριάριοι της πέμπτης ρωμαϊκής λεγεώνας Βιμινακίου παίζοντας τους μακεδόνες φαλαγγίτες χωρίς καυσία και τάξη, χωρίς ξίφος και μακεδονική ασπίδα μετά ημισελήνου και αστέρων πέριξ του Πανός, και να γεμίζουν με βαλκανί τρισδιάσταστα κακουργήματα τις πλατείες τους, όπως ακριβώς πράττουμε και εμείς ,με πρώτους διδάξαντες τους άλλους γειτόνους, του Βουλγάρους της αυτοκρατορίας τους.
Εμείς, τι χαλεύουμε και ανακατευόμαστε σε αυτό το σερβοβουλγαρικό παραμύθι που κοντεύει να μας αποξενώσει από την χερσόνησο στην οποία κυκλοφορούσαμε ως στρατιώτες, ως έμποροι, ως εραστές ,δάσκαλοι, δραγουμάνοι και μυαλοπώλες επί αρκετους αιώνες;
Οι επινοήσεις φταίνε.
Από όλους, αδιακρίτως.
Η ιστορία και η αρχαιολογία πρέπει να ασκείται από ειδικούς που να έχουν την υποχρέωση να ανακοινώνουν τα πορίσματά τους με έλεος και φόβο και να μη ανακατεύονται στις διαμάχες που ανεφύησαν όταν ,ξέρετε ποιοι, πήραν την απόφαση πως δεν τους χρειάζεται η Οθωμανική αυτοκρατορία.
Όπως δεν είχαμε καμιά δουλειά στην Κριμαία το 1919, κανένας «γεμιτζής» της Σαλονίκης από τα Βελεσσά, δεν έχει καμιά δουλειά να φτιάχνει τη Σαλονίκη ως το δικό του Τσαρίτσιν το 1903.
Δεν είναι θέμα «δικών σας και δικών μας»!
Η Ιστορία έχει επινοηθεί ακριβώς σε αυτό το μέρος του πλανήτη, επειδή τα ταξίδια και οι πεποιθήσεις Αχαιών. Μυρμιδόνων, Ελλήνων,Φρυγών, Παιοπλών, Παιόνων (της ομηρικής Αμυδώνος περικαλώ, ήτοι του Αματόβου!) και άλλον ογδόντα λαοτήτων έχουν οργώσει τα χώματα και τα έχουν θεωρήσει ισοτίμως δικα και ξένα.
Και αν θα λέγονται Μακεδόνες ή Σιούξη εν δα μπάνσηης, αφορά την οικονομία, το διεθνές εμπόριο, τις διεθνείς συμβάσεις και την διεθνή πρακτική που καταλήγει σε κλασικές συμφωνίες εναρμονισμού ή σε απόλυτο διαζύγιο απόψεων, που κάνει ακριβώς το ίδιο.
Δεν υπάρχουν «ιστορικά δίκαια».
Αν υπήρχαν, η Μήλος έπρεπε να ζητήσει τη μισή Αθήνα οικοπεδικώς ως αποζημίωση για την ολική σφαγή της.
Υπάρχει όμως το εμπορικό δίκαιο που βολεύει τους πάντες μιά χαρά.
Οποιος θέλει κατι, παίρνει άδεια από τον κατέχοντα.
Από κεί που πήραμε το ΟΚ γιά τη φέτα, εκεί είναι και δε μας νοιάζει, το ΟΚ γιά το όνομα της Μακεδονίας.
Και τέρμα.
Όχι με «πολιτική σκέψη» εννοώ.
Μας φώτισε και ο Κούλογλου, όπως οι ενάντιοί του.
Το μυαλο μας είναι στο ξύπνημα ή στην σίγαση του εθνικισμού, θαρρείς και με τον εθνικισμό δεν θα την κάτσουμε τη βάρκα!
Σχόλια - Facebook Comments