ΚΑΪΜΑΚΤΣΑΛΑΝ : ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΧΙΣΗ ΣΤΑ ΑΛΠΙΚΑ ΛΙΒΑΔΙΑ [PHOTOS]
Μέρες καραντίνας, παράξενες μέρες. Μέρες περισυλλογής και αναστοχασμού. Σκέψεις πνιγμένες στην οργή και την αβεβαιότητα.
Μια σιωπηλή, μοναχική αγωνία για το μέλλον κατακλύζει το μυαλό και δεν αφήνει χώρο στη φαντασία να δημιουργήσει.
Αντίδοτο στην απλωμένη σκιά της επιδημίας του αρρωστημένου παρόντος, οι αναμνήσεις του παρελθόντος.
Σίγουρα, ο περισσότερο “ελεύθερος” χρόνος βοηθά τον καθένα να ψάξει και ν’ ανασύρει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας του εκείνες τις στιγμές, τις ξεθωριασμένες, που για προφανείς λόγους θέλει να ζωντανέψει ξανά.
Μια τέτοια στιγμή που σημάδεψε την ορειβατική μου εξέλιξη, όχι από πλευράς “επιδόσεων”, αλλά από πλευράς “επιλογών”, ήταν εκείνη η διάσχιση στα αλπικά λιβάδια του Καϊμακτσαλάν πριν από δέκα καλοκαίρια.
Η οροσειρά του Καϊμακτσαλάν ή Βόρα βρίσκεται στο νομό Πέλλας και είναι το τρίτο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με ψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία, με υψόμετρο 2.524 μέτρα.
Εκεί υπάρχει και μια μικρή εκκλησία, μνημείο των Σέρβων πεσόντων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στα ανατολικά συνδέεται με το Πίνοβο και την Τζένα. Από τις πλαγιές αυτές πηγάζει ο Μογλενίτσας ή Αλμωπαίος ποταμός, ο οποίος μετά τα αποστραγγιστικά έργα που πραγματοποιηθήκαν το 1930 για την αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών, καταλήγει στον ποταμό Αλιάκμονα στο ύψος του χωριού Κουλούρα του νομού Ημαθίας.
Η ονομασία “Καϊμακτσαλάν” είναι τούρκικη και σημαίνει “γη απαλή σαν κρέμα”. Στα σλαβικά, το βουνό ονομάζεται “Νίτζε”, ενώ η ελληνική του ονομασία είναι “Βόρας”.
Κατά την ελληνική μυθολογία, στο Βόρα κατοικούσε ο Βορέας, όπου κατά μία εκδοχή ήταν γιος του Αιόλου και πρόγονος των Μακεδόνων.
Ήταν η προσωποποίηση του βόρειου ανέμου, ενώ κατά τον Ελλάνικο (ιστορικός του 5ου π.Χ. αιώνα από τη Λέσβο) ήταν η προσωποποίηση του όρους Βόρα της Μακεδονίας.
Στις πλαγιές του θα βρεις τα πάντα. Από το ψηλότερο χιονοδρομικό κέντρο της Ελλάδας μέχρι τα εντυπωσιακά ιαματικά Λουτρά του Πόζαρ και τον Παλαιό Άγιο Αθανάσιο, την “Αράχωβα του Βορρά”, έναν από τους δημοφιλέστερους χειμερινούς προορισμούς της Μακεδονίας.
Υπάρχει, όμως, κι ένα άλλο Καϊμακτσαλάν που στέκεται μακριά (όχι και τόσο) από τα φώτα της “τουριστικής δημοσιότητας”.
Ένα Καϊμακτσαλάν που η φύση έχει τον πρώτο λόγο, με τα πυκνά δάση οξιάς, μαυρόπευκων και ελάτων και μια αλπική ζώνη που φιλοξενεί σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας.
Οι κορυφές του όρους Βόρας είναι ένας προστατευόμενος βιότοπος του δικτύου Natura 2000, έκτασης 400.000 στρεμμάτων.
Εκείνο το καλοκαίρι είχα την τύχη να γνωρίσω τις σπάνιες ομορφιές ενός μικρού μόνο τμήματος αυτής της περιοχής.
Ήταν μια εμπειρία ζωής που με στιγμάτισε και άνοιξε νέους ορίζοντες στην ορειβατική μου διαδρομή.
Τέτοιες ορειβατικές εμπειρίες ενεργοποιούν και δυναμώνουν εκείνο το εσωτερικό κίνητρο που βρίσκεται σε λήθαργο και σε σπρώχνουν ν’ ανακαλύψεις το αληθινό νόημα της ζωής, που είναι κρυμμένο βαθιά μέσα στο σφυγμό της δασικής πνοής, στο φλοιό της παρθένας γης και του γάργαρου νερού.
Η διάσχιση ξεκίνησε από τη θέση “Τουρκολίβαδο”, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.850 μέτρων στη δεξιά πλευρά μιας αριστερή φουρκέτας του ασφαλτόδρομου που οδηγεί στο χιονοδρομικό κέντρο.
Στο πρώτο χιλιόμετρο της διαδρομής περπατάμε σε δασικό δρόμο, με κατεύθυνση βόρεια. Διασχίζουμε αρχικά το όμορφο λιβάδι του “Τουρκολίβαδου” και στη συνέχεια το ρέμα Σαραντόβρυσης.
Μετά το πρώτο χιλιόμετρο, ο δασικός δρόμος σβήνει και ακολουθούμε μονοπάτι που τραβερσάρει τις ψηλές κορυφές που βουνού, που τις έχουμε στ’ αριστερά μας.
Στο δεύτερο χιλιόμετρο περνάμε το ρέμα της Κρέμασης, που ξεκινάει από το διάσελο Προφήτη Ηλία (2.524 μ.) – Κουτσούμπεη (2.440 μ.), με το κατεστραμμένο γεφύρι.
Συνεχίζουμε την πορεία μας, χωρίς ιδιαίτερες υψομετρικές διαφορές, εκστασιασμένοι από το αλπικό μεγαλείο του βουνού που ξεδιπλώνεται σταδιακά μπροστά μας.
Περνάμε μικρά ή μεγαλύτερα εποχικά ρέματα και κάποια γκρεμισμένα πετρόχτιστα καλύβια (που στέκουν εκεί για να θυμίζουν σε μας τους νεότερους, τους πάλαι ποτέ κινητήριους μοχλούς της ελληνικής οικονομίας), ενώ οι λιγοστές χιονούρες είναι μικρές οάσεις δροσιάς, μιας κι ο καλοκαιρινός ήλιος έχει αρχίσει να μας χτυπάει αλύπητα.
Στο πέμπτο χιλιόμετρα το μονοπάτι συναντάει το ρέμα της Σκληρής Πέτρας, με τα χαρακτηριστικά βράχια που ορθώνονται μπροστά μας.
Ανηφορίζουμε για περίπου 400 μέτρα μέσα στην κοίτη του ρέματος, μέχρι που φτάνουμε σε διασταύρωση μονοπατιών.
Είμαστε σε υψόμετρο 1.920 μέτρων. Το μονοπάτι συνεχίζει ευθεία προς την κορυφή Σκληρή Πέτρα (2.151 μ.). Εμείς στρίβουμε δεξιά σε άλλο μονοπάτι προς το “Δοκάρι”.
Το μονοπάτι κυκλώνει την κορυφή της Σκληρής Πέτρας και στα 7,8 χιλιόμετρα φτάνει στο εντυπωσιακό ρέμα “Βαθύ Νερό”, μετά από 3,5 ώρες πορείας.
Στα 9,5 χιλιόμετρα φτάνουμε σε στάνες κι από εδώ ξεκινάει η κατηφορική πορεία προς τη θέση “Δοκάρι”, με κατεύθυνση ΒΑ-Α.
Μετά το “Δοκάρι” και αφού διασχίζουμε δασικό δρόμο, προσπαθούμε να κινηθούμε πάνω σε ράχη, με κατεύθυνση ανατολική, στοχεύοντας προς την κορυφή της Μπουρίκας (1.685 μ.).
Στα 1.520 μέτρα υψόμετρο, στο χαμηλότερο σημείο της ράχης, θα μπούμε σ’ ένα υπέροχο βαθύσκιωτο δάσος, από εκείνα που απολαμβάνει κανείς να περπατά στη Μακεδονία, και μετά από 2 ή 2,5 ώρες (δεν θυμάμαι) θα καταλήξουμε στη “Δεξαμενή Όρμας” με τον νερόμυλο.
Στο τέλος, θα υποχρεωθούμε να περπατήσουμε για 5-6 χιλιόμετρα σε έναν χωματόδρομο, μέχρι να βγούμε στον επαρχιακό δρόμο Λουτρακίου – Όρμας και να ολοκληρωθεί αυτή η μεγαλειώδης διάσχιση των 20 και πλέον χιλιομέτρων σε περίπου 9 ώρες.
Ακόμη και τώρα που βλέπω αυτές τις φωτογραφίες, μια ανατριχιαστική αίσθηση διαπερνάει την ψυχή μου καθώς ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μου οι ζωγραφιές της φύσης που κοσμούν τον αλπικό διάκοσμο αυτής της οροσειράς των βόρειων συνόρων της χώρας μας.
Πώς ύστερα από μια τέτοια ψυχική διάσχιση να γυρίσεις στον μοιραίο κόσμο των περίπλοκων και ασταθών ανθρωπίνων σχέσεων που διαμορφώνονται κάτω από τις ανάλγητες επιταγές και τα ηθικά διαγράμματα της “κοσμικής” ζωής;
ΠΡΕΣΠΑ – ΒΙΤΣΙ – ΒΟΡΑΣ • ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ 1:50.000
Περιγραφή
Πεζοπορικός χάρτης για την περιοχή της Πρέσπας και τα βουνά Βαρνούς, Βίτσι και Βόρας σε κλίμακα 1:50.000.
Η Πρέσπα είναι μια περιοχή όπου τοπία μοναδικής ομορφιάς και μεγάλης οικολογικής αξίας συνυπάρχουν με αξιόλογα βυζαντινά μνημεία και παραδοσιακούς οικισμούς. Η μεγάλη κλειστή λεκάνη όπου φωλιάζουν οι δύο ομώνυμες λίμνες (Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα) περιβάλλεται από βουνά.
Το όρος Βόρας ή Καϊμακτσαλάν, ένα βουνό όλο εκπλήξεις. Ο Βόρας, με κορυφή στα 2524 μ., είναι ένα μεγάλο ορεινό συγκρότημα στα σύνορα με την Π.Γ.Δ.Μ. Στα δυτικά σβήνει στη μεγάλη λεκάνη Αμυνταίου – Πτολεμαϊδας – Κοζάνης, γνωστή από τα λιγνιτοφόρα κοιτάσματα και τις λίμνες, Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, Πετρών και Βεγορίτιδα. Στην ψηλότερη κορυφή του Βόρα υπάρχει εκκλησία και μνημείο Σέρβων πεσόντων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Ανάβαση
Έτος έκδοσης: 2014
Κωδικός χάρτη: 6.2
Κλίμακα: 1:50.000
Για την ηλεκτρονική αγορά του χάρτη κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα
ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΛΛΑ – ΕΝΑΣ ΠΛΗΡΗΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ
Περιγραφή
Ακριτική αλλά πανέμορφη, η Πέλλα κερδίζει από την πρώτη στιγμή τον επισκέπτη. Η Έδεσσα των καταρρακτών, η αρχαία Πέλλα, τα Γιαννιτσά, τα ιαματικά λουτρά στο Λουτράκι, ο Άγιος Αθανάσιος υπόσχονται υπέροχες στιγμές.Οι φυσικές ομορφιές στον Βόρα, στους υγρότοπους και στα ποτάμια της περιοχής έχουν διαμορφώσει έναν παράδεισο για τους λάτρεις των υδάτινων και των ορεινών σπορ. Φημισμένη για τα κεράσια και τα φρούτα της, η Πέλλα δίνει στο στίγμα της και με τις παραδοσιακές γιορτές της.
Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Ανάβαση
Σελίδες: 218
Συγγραφέας: Συλλογικό έργο
Για την ηλεκτρονική αγορά του ταξιδιωτικού οδηγού κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα
Σχόλια - Facebook Comments