ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: «ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ»
Αντιπρόεδρος Ομίλου Aldemar, Πρόεδρος της Περιβαλλοντικής Επιτροπής του ΞΕΕ
«Είμαστε ήδη …στο μέλλον!» τονίζει χαρακτηριστικά στη «Newsmail» ο νέος σε ηλικία επιχειρηματίας Αλέξανδρος Αγγελόπουλος. Όταν ανέλαβε από τον πατέρα του Νίκο τον Όμιλο Aldemar υλοποίησε στην εταιρεία φρέσκιες και πρωτοποριακές ιδέες, που όχι μόνο τάραξαν τα νερά του κλάδου αλλά απέκτησαν και αρκετούς οπαδούς. Η ανάπτυξη της περιβαλλοντικής συνείδησης στα ξενοδοχεία και το «πράσινο δωμάτιο» στις μονάδες είναι τα διαπιστευτήρια του σε μία νέα εποχή για τα ελληνικά ξενοδοχεία. Ο όμιλος Aldemar, που δραστηριοποιείται σε Κρήτη, Ρόδο και Δυτική Πελοπόννησο, κερδίζει εδώ και χρόνια βραβεία για τα περιβαλλοντικά οικολογικά της προγράμματα.
-Δίκαια σας ανήκει ο χαρακτηρισμός του πιο «πράσινου ξενοδόχου της Ευρώπης». Πόσο βαραίνει αυτό το έργο σας;
«Αν η ευθύνη γίνεται βάρος είναι και αναποτελεσματικός ο τρόπος που την μετουσιώνουμε σε πράξη. Δεν βαραίνει. Αντιθέτως δίνει όραμα και πλαίσιο σʼ ένα τουρισμό που ασφυκτιά στη μαζικότητά του και την έλλειψη ποιοτικών χαρακτηριστικών. Το περιβάλλον και η κοινωνία δεν είναι απλά αντικείμενα συζήτησης, αλλά το επίκεντρο όποιας δραστηριότητας. Αποτελεί πλέον προσωπικό στοίχημα να εντάξουμε ζητήματα όπως η υιοθέτηση ΑΠΕ, η διαχείριση αποβλήτων και υδάτων και η ενσωμάτωση καλών πρακτικών στα καθʼ ημάς. Δεν αρκεί ο λόγος, χρειάζονται και πρωτοβουλίες και σε αυτή τη προσπάθεια το ΞΕΕ έχει ήδη κάνει την αρχή με τη σύσταση σχετικής επιτροπής».
-Τα εκατομμύρια των τουριστών που έφτασαν το 2013 στην Ελλάδα πόσο επιβάρυναν το περιβάλλον;
«Αναλογιστείτε μόνο ότι στη χώρα ζούμε 10 εκατομμύρια οικονομικά στερημένοι κάτοικοι, ενώ την επισκέπτονται 17 εκ ταξιδιώτες που μέσα στο ποσό που δαπανούν έχουν περισσότερες απαιτήσεις από εμάς. Η απάντηση λοιπόν είναι ότι εξαντλούν τους φυσικούς μας πόρους και ρυπαίνουν την ίδια ώρα που αποτελούν και τον κύριο μοχλό ανάπτυξης και ευημερίας στη χώρα μας. Χρειαζόμαστε άμεσα μηχανισμούς εξισορρόπησης των δύο τάσεων. Η τεχνολογία υπάρχει, η βούληση και η οργάνωση όχι».
-Με ποιο τρόπο μπορούμε να υποδεχόμαστε τουρίστες που «δεν αφήνουν ίχνη στο περιβάλλον»;
«Δεν θα σταματήσουμε να υποδεχόμαστε επισκέπτες στη χώρα μας, ούτε είμαστε σε θέση να τους διαχωρίσουμε σε καλούς ή κακούς σε αυτή τη φάση. Σε τοπικό επίπεδο πρέπει να δημιουργηθούν οι μηχανισμοί, εξοικονόμησης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και επαναδιάθεσης αυτών που ονομάζουμε απορρίμματα, που δεν είναι τίποτα άλλο από πόρους που δεν αξιοποιούνται. Η ευθύνη βαρύνει επιχειρήσεις και δήμους ομοίως με τους τελευταίους να είναι ιδιαίτερα αδρανείς στην πλειοψηφία τους».
- Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια στροφή των τουριστών να επιλέγουν μονάδες που επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον. Μόδα ή ανάγκη;
«Ανάγκη! Βέβαια στην κεντρική και δυτική Ευρώπη υπάρχει αυτή η κουλτούρα. Δεν είναι και δεν θα μπορέσει να χαρακτηριστεί ποτέ μόδα. Όλα θα κινηθούν, έστω και βίαια, προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν χρειάζεται να πείσουμε κάποιον. Η ίδια η φύση αντιδρά και οι πόροι της εξαντλούνται. Δείτε σε πολλές περιπτώσεις κόσμο να αναζητά βιολογικά προϊόντα, καθαρή και φτηνή ενέργεια σε διαμονή και μετακίνηση και ανακυκλωμένα προϊόντα. Είμαστε ήδη …στο μέλλον!»
-Είστε ο πατέρας του «πράσινου δωματίου» ξενοδοχείου στην Ελλάδα. Είχε ανταπόκριση αυτό στην χώρα μας και γιατί;
«Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Που σημαίνει ότι μία ιδέα, για να έχει ευρεία απήχηση, πρέπει να έχουν ήδη διαμορφωθεί οι κατάλληλες συνθήκες. Το πράσινο δωμάτιο συνάντησε μεν θετικές αντιδράσεις, όμως η μη εφαρμογή του δικαιολογείται απόλυτα από το γεγονός ότι δεν έπεσε σε γόνιμο έδαφος. Και το έδαφος γίνεται γόνιμο, όταν υπάρχει παιδεία και εκπαίδευση. Το ζήτημα της φιλοπεριβαλλοντικής στάσης ζωής πρέπει να μπει στα σχολεία από τις μικρές ηλικίες. Μόνο τότε χτίζουμε συνείδηση».
-Ποιοι είναι οι πιο ευαισθητοποιημένοι περιβαλλοντικά τουρίστες;
«Ξεκινώντας από βόρεια και «κατεβαίνοντας» είναι ένας άγραφος κανόνας για την περιβαλλοντική ευαισθησία των λαών. Πρώτη έρχεται η Δανία και δεύτερη η Βρετανία. Με τα χρόνια γίνεται δημοφιλέστερο. Αυτό που είναι ακόμη πίσω είναι το κοινωνικό σκέλος της εταιρικής υπευθυνότητας, αλλά και αυτό ανεβαίνει σταθερά».
- Πόσο δύσκολο είναι να πείσετε συναδέλφους σας να αλλάξουν νοοτροπία ετών και να ενταχθούν σε νέες πρακτικές;
«Η προσπάθεια να πείσω προσκρούει συχνά σε ζητήματα συνήθειας και κόστους. Και τα δύο όμως αντιμετωπίζονται όταν υπάρχουν ευήκοα ώτα και ορθολογισμός. Ευνόητο είναι ότι χρειάζεται συνεχής και σωστή ενημέρωση μέσα στους κόλπους της ξενοδοχίας. Άστοχο θεωρώ το γεγονός ότι σημαντικές διοργανώσεις αγνοούν τις τουριστικές επιχειρήσεις, όταν το ενεργειακό αποτύπωμα τους και οι φθορές που αφήνουν απαιτούν την έγκαιρη και πλήρη ενημέρωσή τους. Στην Ελλάδα υπερφορολογούμε και ξεζουμίζουμε τις επιχειρήσεις του ευρύτερου κλάδου του τουρισμού, αλλά δεν τις αξιοποιούμε ως προπύργιο ενημέρωσης και αλλαγής, όπως είναι».
Σχόλια - Facebook Comments