ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ ΠΕΛΛΑΣ: ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Επαναπολιτικοποίηση της ημέρας της Γυναίκας

8 του Μάρτη, ημέρα μνήμης, αποτίμησης και διεκδίκησης

Ημέρα - σύμβολο αγώνα κάθε γυναίκας: της εργαζόμενης, της άνεργης, της γυναίκας στο χωράφι, της νέας γυναίκας της λαϊκής οικογένειας.

Ημέρα που η σκέψη μας γυρίζει με σεβασμό και περηφάνια σε εκείνες τις γυναίκες που όρθωσαν το ανάστημά τους διεκδικώντας λιγότερες ώρες εργασίας και όχι εξαντλητικό ωράριο, ίσο μισθό για την ίση δουλειά με τους άντρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας, πόνεσαν και μάτωσαν αφήνοντας παρακαταθήκες αγώνα, μια κορυφαία σελίδα στην ιστορία του παγκόσμιου γυναικείου κινήματος.

161 χρόνια μετά, η Ημέρα της Γυναίκας, βρίσκει τη χώρα μας βυθισμένη στην καπιταλιστική  κρίση που υπονομεύει τα θεμελιώδη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα γυναικών και ανδρών, με την ανατροπή του συνόλου των εργασιακών σχέσεων καθιστώντας τες περισσότερο ελαστικές, αβέβαιες ,επισφαλείς και άτυπες

ΟΧΤΩ χρόνια κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος και πολιτικών σκληρής λιτότητας έφεραν δραματικές αλλαγές στις ζωές μας, αφού σταμάτησαν και αντέστρεψαν τη μακροχρόνια τάση για βελτίωση της θέσης μας στην εργασία και την κοινωνία, που φυσικά ήταν αποτέλεσμα συλλογικών αγώνων.

Η αύξηση της ανεργίας και οι απορρυθμίσεις του θεσμικού πλαισίου προστασίας της εργασίας και των συλλογικών διαπραγματεύσεων οδήγησαν στην εκθεμελίωση των εργασιακών δικαιωμάτων και την πτώση των αμοιβών, με τις γυναίκες να αποτελούν την πλειοψηφία στο πιο κακοπληρωμένο και ευάλωτο τμήμα της αγοράς εργασίας. Επιπρόσθετα η ανασφάλιστη εργασία και οι γενικότερες παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας αυξήθηκαν, με τις γυναίκες πάλι να υφίστανται επιπλέον διακρίσεις –εκβιασμούς, απολύσεις, άρνηση πρόσληψης λόγω μητρότητας ή απολύσεις λόγω κύησης, κατώτερους μισθούς από τους άνδρες. Αποκορύφωση αποτελεί η απόφαση της ΕΕ για απολύσεις εγκύων γυναικών στα πλαίσια των ομαδικώμν απολύσεων.

Σήμερα ας πάρουμε τη σκυτάλη του αγώνα από τις ράφτρες και τις υφάντρες της Ν. Υόρκης, που τότε στις 8 του Μάρτη του 1857, στάθηκαν απέναντι στην εκμετάλλευσή τους. Μας έδειξαν το δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης και της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Γνωρίζουμε ότι η νομοθετική, θεσμική και κοινωνική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών ήταν πάντοτε αποτέλεσμα μακρόχρονων αγώνων του γυναικείου  και του εργατικού κινήματος.

 Όχι μόνο στις 8 του Μάρτη αλλά κάθε μέρα κι όποτε χρειαστεί θα πρέπει να βγαίνουμε στο δρόμο. Να διαδηλώνουμε ενάντια στη λιτότητα, την ανεργία, τη φτώχεια, την έμφυλη βία, και τις διακρίσεις σε βάρος μας, για ισότητα και ελευθερία, για το δικαίωμα στην εργασία, την κοινωνική και καθολική χειραφέτηση για ανθρώπινα δικαιώματα και την ΕΙΡΗΝΗ.

Γιατί χωρίς  κοινωνικούς αγώνες και συγκρούσεις τίποτα δεν αλλάζει..... Ιδιαίτερα στη σημερινή ιστορική στιγμή που χρειάζεται να ενταθεί η πάλη του λαϊκού κινήματος ενάντια στην ΕΕ, το ΔΝΤ, η πάλη για διαγραφή του χρέους, ανατροπή των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και συνολικά των αντιλαϊκών πολιτικών.

Τιμούμε τη Μέρα και συνεχίζουμε τον Αγώνα.