ΑΡΝΙΣΣΑ : ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΊΑΣ ΓΥΜΝΑΣΊΟΥ ΆΡΝΙΣΣΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ Α' (VIDEO PHOTOS)

Πέμπτη, 1 Δεκεμβρίου, 2016 - 21:41

Το Γυμνάσιο Άρνισσας ονομάζεται πλέον «Γυμνάσιο Άρνισσας Πατριάρχης Χρύσανθος», προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Χρύσανθου Α΄ που καταγόταν από το Κάτω Γραμματικό του Δήμου Έδεσσας.

Στην τελετή ονοματοδοσίας του Γυμνασίου που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016 στις12 το μεσημέρι συμμετείχε ο Σεβασμιότατατος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ. Ιωήλ, ο οποίος ανέγνωσε χαιρετισμό του Παναγιότατου Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.

Συμμετείχαν επίσης ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Δημήτρης Γιάννου, οι Αντιδήμαρχοι του Δήμου Έδεσσας κ. Χρ. Βερικούκης, Αν. Δίου και Μιχ. Σαμλίδης, ο Πρόεδρος της Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής Χατζόγλου Ιωάννης, Δημοτικοί Σύμβουλοι, οι Πρόεδροι των Τοπικών Κοινοτήτων της Δημοτικής Ενότητας Βεγορίτιδας, εκπρόσωποι των αστυνομικών, στρατιωτικών και πυροσβεστικών αρχών της περιοχής, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας κ. Κων. Κούγκας, ο Διευθυντής του Γυμνασίου κ. Τρύφων Γιόντης, οι εκπαιδευτικοί ο Πρόεδρος και το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Γραμματικού "Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ" οι μαθητές του Γυμνασίου, και γονείς και κάτοικοι της περιοχής. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η παρουσία των απογόνων του Πατριάρχη Χρύσανθου Α΄.

Οι ομιλητές τόνισαν το γεγονός πως ο Πατριάρχης Χρύσανθος αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα για όλα τα παιδιά του τόπου μας, καθώς απέδειξε στην πράξη ότι ένα παιδί από μία απομακρυσμένη επαρχία μπορεί να πετύχει σε μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Η αποκάλυψη της προσωπογραφίας του Πατριάρχη και μαρμάρινης πλάκας με τα στοιχεία της ονοματοδοσίας του Γυμνασίου πραγματοποιήθηκε από τον Σεβασμιότατο και τον Δήμαρχο Έδεσσας, ενώ στη συνέχεια όλοι οι συμμετέχοντες έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο.

Ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί από τα παιδιά του Γυμνασίου και Λυκείου Άρνισσας.

Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του ΙΕΚ Μαγειρικής Έδεσσας παρουσίασαν μαζί με τον Σεφ και Εκαπιδευτή κ.Κουρατζόγλου έναν πολύ όμορφο μπουφέ με δημιουργίες που εντυπωσίασαν και γεύτηκενα όλοι οι συμμετέχοντες στο τέλος της εκδήλωσης.

Σημαντικό να αναφέρουμε ότι στην περιοχή της Βεγορίτιδας είναι η δεύτερη φορά που τιμάται με έργα και πράξεις ο Πατριάρχης Χρύσανθος. Η πρώτη ήταν στις 12 Οκτωβρίου 1997 όπου έγινε τιμητική εκδήλωση αποκαλυπτήριων του Μνημείου της Προτομής του Πατριάρχου Χρύσανθου Α' στο Κάτω Γραμματικό Έδεσσας με την ενημέρωση και την υπενθύμιση σε όλους ότι το μνημείο στήθηκε μετά από πρόταση ενέργειες και δαπάνες του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Δάσους Κάτω Γραμματικού και που μέχρι και την τελευταία εκδήλωση ποτέ δεν υπήρξε πρόσκληση στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνεταιρισμού που ανέγειρε το μνημείο για να παραστεί και αυτό επίσημα στις εκδηλώσεις.

Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο τελετής αποκαλυπτηριών της προτομής του Πατριάρχη Χρύσανθου Β' μετά από το βίντεο τελετής της ονοματοδοσίας,

ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ του Οικουμενικού Πατριάρχη Χρύσανθου Α’ το οποίον αναγνώσθηκε από την μαθήτρια Ολυμπία Στοίδου

Γεννήθηκε στο Γραμματικό Βεγορίτιδας στις 25 Φεβρουαρίου του 1768. Κατάγονταν από το γένος Μανωλέα. Τη στοιχειώδη εκπαίδευση τη διδάχθηκε από το γραμματοδιδάσκαλο ιερέα θείο του Νικόλαο. Μετά παρακολούθησε την ακμάζουσα τότε σχολή της Κοζάνης. Στην επισκοπή Κοζάνης, πλησίον του αρχιερέως Θεοφίλου, που τον χειροτόνησε ιεροδιάκονο, καλλιέργησε επιμελώς τον χαρακτήρα του. Τον θαύμαζαν για την ιδιοφυΐα του, την φιλομάθειά του και για την επίδοσή του στα μαθηματικά. Διακρινόταν για το ήθος του, την αγάπη του και την αφοσίωσή του προς την Εκκλησία. Συνέχισε τις σπουδές του στη Θεσσαλονίκη κοντά σε διακεκριμένους δασκάλους της εποχής του.

Στη Θεσσαλονίκη χειροτονήθηκε ιερέας, πήρε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη και υπηρέτησε με αξιόλογη φιλανθρωπική και κηρυκτική δράση στο ναό της Υπαπαντής. Σε ηλικία τριάντα ενός ετών διαδέχθηκε τον αποθανόντα μητροπολίτη Βεροίας Δανιήλ. Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεράσιμος πρότεινε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για μητροπολίτη Βεροίας τον αρχιμανδρίτη Χρύσανθο, διότι γνώριζε τη μόρφωσή του, το χαρακτήρα του και τη διοικητική του ικανότητα.

Χειροτονήθηκε μητροπολίτης Βεροίας το Φεβρουάριο του 1799 και απέδειξε έμπρακτα τα πολλά χαρίσματά του. Συμφιλίωσε αμέσως τους προύχοντες της Βέροιας, ενίσχυσε και επάνδρωσε την παιδεία της περιφερείας του και τα μοναστήρια, ίδρυσε βιβλιοθήκη και ενεθάρρυνε την ίδρυση και ανάπτυξη έργων κοινής ωφελείας. Κατά την επίθεση του Αλή Πασά των Ιωαννίνων στη Βέροια, με τη μεγάλη του διπλωματία και επιβολή της προσωπικότητάς του και στον Αλή Πασά ακόμη, προφύλαξε την πόλη από τη λεηλασία, και έσωσε τα γυναικόπαιδα της Νάουσας από τη σφαγή. Ίδρυσε στη γενέτειρά του, το Γραμματικό Βεγορίτιδας, το 1809, Σχολή με διακεκριμένους εκπαιδευτικούς και την προικοδότησε με μεγάλο χρηματικό ποσό για να λειτουργεί με τους τόκους του. Διετέλεσε μητροπολίτης Βέροιας πάνω από δώδεκα χρόνια, μέχρι το 1811, οπότε και μετατέθηκε στις Σέρρες.

Στις Σέρρες δεν βρήκε καλή κατάσταση, διότι όλα ήταν νεκρά και χωρίς πνευματική άνθιση, παρ’ ότι η πόλη είχε εμπορική και οικονομική κίνηση. Η Σχολή των Σερρών δε λειτουργούσε. Το νοσοκομείο και τα άλλα ιδρύματα χώλαιναν οικονομικά. Οργάνωσε τη Σχολή με διακεκριμένους επιφανείς λογίους δασκάλους, με τους οποίους αναβίβασε σε μεγάλο βαθμό τη στάθμη της παιδείας στην επαρχία του. Με προσωπικές του ενέργειες έφερε στις Σέρρες επιφανείς δασκάλους. Φρόντισε για τα κοινά προβλήματα της πόλεως με πολύ ζήλο. Επιμελήθηκε την ανακαίνιση ναών και μοναστηριών της περιοχής. Αρχιεράτευσε στις Σέρρες δεκατρία χρόνια, από το 1811 μέχρι το 1824.

Στα δύσκολα χρόνια της επαναστάσεως του 1821 αναδείχτηκε στις Σέρρες πρότυπο ποιμένα της εκκλησίας, γενναίος έλληνας, άξιος πατριώτης. Μυήθηκε με τον Εμμανουήλ Παπά στην Φιλική Εταιρεία το 1818 από το Γιάννη Φαρμάκη. Από κοινού μύησαν πολλούς εμπόρους και λογίους στις Σέρρες και στη Θεσσαλονίκη. Με την πρωτοβουλία του Χρύσανθου και του Εμμανουήλ Παπά οι Σέρρες έγιναν το φλογερότερο κέντρο της Ελληνικής επανάστασης του 1821 στη Μακεδονία. Υπήρξε δυναμικό, αξιόλογο και δραστήριο στέλεχος της Φιλικής Εταιρίας, διορισμένος απ’ αυτή ως ταμίας της Ανατολικής Μακεδονίας. Ήταν ο κύριος μοχλός της στην περιοχή αυτή. Με τη βοήθεια των μεμυημένων στην Φιλική Εταιρία Σερραίων προετοίμασαν μυστικά την έναρξη της επανάστασης στις Σέρρες.

Γενναία αντιμετώπισε και την προγραμματισμένη από τους Τούρκους σφαγή των Σερρών το Μάιο του 1821. Την πληροφορήθηκε από τον ιερέα Σακελλάριο Ιωάννη. Οι Τούρκοι, για να εκδικηθούν τον αρχηγό της επανάστασης της Χαλκιδικής Σερραίο Εμμανουήλ Παπά, προγραμμάτισαν γενική σφαγή των Ελλήνων στις Σέρρες στις 8 Μαΐου 1821. Ο Μεχμέτ Μπέης, για να σώσει τον φίλο του Παπαϊωάννου Σακελλάριο, του αποκάλυψε το μυστικό. Πληροφορηθείς τούτο ο Μητροπολίτης Σερρών Χρύσανθος, έτρεξε έφιππος στο διοικητήριο διαμαρτυρόμενος θαρραλέα στον Καϊμακάμη για το σχέδιο σφαγής των Ελλήνων από τους φανατικούς Τούρκους. Η δυναμική, ολοκληρωμένη προσωπικότητά του ασκούσε μεγάλη επιρροή στις αρχές των Τούρκων. Ενήργησε κεραυνοβόλως για να σταματήσουν τη σφαγή. Η τολμηρή επέμβασή του έσωσε τον πληθυσμό της πόλης των Σερρών από τη βέβαια σφαγή.

Ήταν πάντοτε πρόεδρος του δικαστηρίου της ελληνικής κοινότητας και άγρυπνος προστάτης του ποιμνίου του. Είχε πολλές δικαιοδοσίες και επιβολή στους Έλληνες και στους Τούρκους.

Στις 9 Ιουλίου του 1824 ο Χρύσανθος εξελέγη πανηγυρικώς Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Διετέλεσε πατριάρχης από το Ιούλιο του 1824 μέχρι το Δεκέμβριο του 1826. Ανέλαβε σε κρίσιμη εποχή της Ελληνικής επανάστασης. Κινδύνευε η ζωή του διότι οι Τούρκοι τον υποπτεύονταν πάντοτε, αλλά, όπως φαίνεται, η διπλωματικότητά του από έγγραφά του, έπεισε τους Τούρκους ν επαναλειτουργήσουν τα διάφορα κληροδοτήματα των Σχολείων της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας που προέρχονταν από της ηγεμονίες της Μολδοβλαχίας.

Οι συγγραφείς Μάθας και Γεδεών, λόγω της αυστηρότητάς του στη διοίκηση της Εκκλησίας, τον κατηγόρησαν ως αυταρχικό, αγέρωχο και φίλαρχο και εκδικητικό, αλλά αναγνώρισαν ότι ήταν «ανήρ ελλόγιμος, φιλότιμος και δραστήριος και της ελληνικής παιδείας και ελευθερίας εραστής». Παρεξήγησαν τη συμπεριφορά του εξ αιτίας της ποδαλγίας και της αλλεργίας που είχε. Απέφευγε να χοροστατεί σε μακρές ακολουθίες λόγω της ποδαλγίας και να δέχεται χειροφιλήματα λόγων των εξανθημάτων της αλλεργίας που είχε στα χέρια. Οι κατηγορίες αυτές ήταν έργο μιας φατρίας ασπόνδων εχθρών οι οποίοι τον συκοφάντησαν προσωπικά στο Σουλτάνο και πέτυχαν την καθαίρεσή και την εξορία του. Εξορίστηκε το Σεπτέμβριο του 1826 στην Καισάρεια, αλλά τον Οκτώβριο του 1829 με τις ενέργειες της Εκκλησίας του επιτράπηκε να εφησυχάζει στην Προύσα, στην οποία ποτέ δεν πήγε. Με άδεια του Σουλτάνου εγκαταστάθηκε στη Μονή του Χριστού της νήσου Πριγκήπου και ασχολείτο μέχρι την ημέρα του θανάτου του με τη μελέτη και τη συγγραφή. Πέθανε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1834, σε ηλικία 67 ετών.

Πρέπει να συγκαταλεχθεί μεταξύ των επιφανών ανδρών της νεότερης Ελληνικής ιστορίας, μεταξύ αυτών που εργάστηκαν και αγωνίστηκαν για το μεγαλείο της Ελλάδας. Δεν απαγχονίστηκε όπως ο Γρηγόριος ο Ε’ ούτε ύψωσε τη σημαία της επανάστασης όπως ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, αλλά εξ ίσου εργάστηκε και αυτός για την επανάσταση του 1821. Δεν ήταν άνθρωπος των εντυπώσεων και της επιδείξεως, αλλά ήταν περισσότερο από κάθε άλλον θετικός και καρποφόρος στην προσφορά του για τον αγώνα. Τον αδίκησαν επειδή προερχόταν από το Γραμματικό της Μακεδονίας. Ήταν φανατικός γραικομάνος, πρόδρομος όλων εκείνων των Μακεδονομάχων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της Μακεδονίας από τη Σλαβική επιρροή. Αν προερχόταν από τη Νότιο Ελλάδα θα συγκαταλέγονταν μεταξύ των πρώτων συντελεστών της επαναστάσεως του 1821, ενώ μέχρι σήμερα, ένας αφανής ήρωας πρώτου μεγέθους παρέμενε άγνωστος.

Πρόκειται για σπουδαία, δυναμική προσωπικότητα. Διακεκριμένος πατριάρχης, Φιλικός, λόγιος και Έλληνας πατριώτης, που προσέφερε πολλά. Έδωσε στη Βέροια και στις Σέρρες πνοή και ώθηση στα γράμματα, ζωή στην επανάσταση του 1821. Είναι προσωπικότητα πανελλήνιου και πανορθοδόξου ακτινοβολίας. Είναι ο Χρύσανθος, ο Πατριάρχης μας!!!