....

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Μ. ΜΠΟΥΛΓΟΥΡΗΣ: «ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΈΔΕΣΣΑΣ»

Για μια νέα στρατηγική ανάπτυξης του Δήμου Έδεσσας

 

 

Αγαπητές μου συμπολίτισσες και αγαπητοί μου συμπολίτες,

Οσονούπω θα πρέπει για άλλη μια φορά να προστρέξουμε στην κάλπη για να επιλέξουμε τους τοπικούς μας άρχοντες και τους προτεινόμενους από τα κόμματα εκπροσώπους μας για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που ούτε το γνωρίζουμε και ούτε μας γνωρίζει.

  Αναφέρομαι σε όλους τους συμπολίτες μου, μηδενός εξαιρουμένου, διότι αποτελούν πηγή παραγωγής εφαρμοζόμενης πολιτικής και παράλληλα κύριος αποδέκτης αυτής. Αυτή η αμφίδρομη σχέση, αφενός μας θέτει όλους προ των ευθυνών μας και αφετέρου τυχερούς διότι μόνοι μας έχουμε την δυνατότητα να σχεδιάζουμε και να προγραμματίζουμε το μέλλον μας. Με την ιδιότητα λοιπόν, του πολίτη του Δήμου Έδεσσας, δράττομαι της ευκαιρίας να παρουσιάσω ενώπιών σας τις προτάσεις μου οι οποίες, (γνωστές από τον Μάιο 2011 στον νυν Δήμαρχό μας) έχουν ως στόχο με την αξιοποίηση του ανθρωπίνου δυναμικού, νέων ιδεών και πρωτίστως της αξιόπιστης διαχείρισης των οικονομικών του Δήμου μας να θέσουμε τις βάσεις για μια αναπτυξιακή πολιτική προς διασφάλιση αρχικώς του βιοτικού επιπέδου των δημοτών μας και περαιτέρω της κοινωνικής – πολιτιστικής μας ανάπτυξης.

Η πόλη μας, δίχως να αναφερθώ στο λαμπρό της παρελθόν από τον 8ο αι π.Χ. στις αρχές του 19ου αι. μ.Χ έφερε ως προσωνύμιο «Μάντσεστερ των Βαλκανίων» έχοντας  μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας μετά τον Πειραιά λόγω των υδροηλεκτρικών της εργοστασίων, αδυνατώντας όμως,, στην συνέχεια να αντισταθεί στις νέες τάσεις εκσυγχρονισμού των κλωστοϋφαντουργείων της θα αποβιομηχανοποιηθεί στηριζόμενη πλέον οικονομικά στην αγροτική οικονομία με αποκλειστική καλλιέργεια το κεράσι και το ροδάκινο εγκαταλείποντας όμως, το σταφύλι για μαζική παραγωγή κρασιού και τσίπουρου και στους δημόσιους υπαλλήλους , την κινητήρια δύναμη της τοπικής αγοράς.

Τα αποτελέσματα της νέας πραγματικότητας θα φανούν γρήγορα, όταν μεγάλος αριθμός του εργατικού δυναμικού της πόλης μας θα ανατρέξει για εύρεση εργασίας σε άλλες χώρες της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης, Αυστραλίας και Η.Π.Α στερώντας την έτσι από το μοχλό ανάπτυξης, το έμψυχο ανθρώπινο δυναμικό της. Να ληφθεί υπόψη ότι η τελευταία μετανάστευση αρχής γενομένης μετά το 1961 θα έρθει να προστεθεί στις ήδη προγενέστερες μεταναστεύσεις με εθνικές προεκτάσεις των περιόδων 1904-1912 και 1947-1949.

Οι προσπάθειες που θα καταβληθούν στην περίοδο της μεταπολίτευσης και εντεύθεν με στόχο μια περιφερειακή ανάπτυξη θα τελματώσουν, αφού η νέα προγραμματισμένη κλωστοϋφαντουργική μονάδα δεν θα ανεγερθεί στην Έδεσσα (Λόγγος), αλλά στα Γιαννιτσά (Κλωστήρια Πέλλας) και η ΒΙ.ΠΕ Έδεσσας – Δροσιάς, το μεγαλύτερο στοίχημα, θα απολέσει εξ΄ αρχής την δυναμική της που ποτέ δεν είχε.

Στο ίδιο διάστημα η Δημοτική αρχή του Δήμου Έδεσσας απεμπολώντας την δυναμική της να ηγηθεί της προσπάθειας χάραξης και υλοποίησης μιας αναπτυξιακής πολιτικής παρέμεινε όλα τα χρόνια εγκλωβισμένη στην διαχείριση των δημοτικών και κρατικών πόρων μεταβάλλοντας τον Δήμο σε ένα απλό διεκπεραιωτή ατερμόνων και πολλές φορές άσκοπων ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Ένας ενδελεχής έλεγχος όλων των μελετών, των έργων αλλά και εκείνων που έφθασαν στην υλοποίηση ή εγκαταλείφθηκαν για διάφορους λόγους και αιτίες, θα αποδείξει τα παραπάνω. 

‘Όσον αφορά τα μετά Σούγγαρη εποχή έργα παρεμβάσεων και αναπλάσεων, έργα τουριστικής ανάδειξης αλλά και αυτών των έργων υποδομών, όπως ο ΧΥΤΑ ή Βιολογικός του κ . Σόντρα που ο χρόνος θα δείξει το πόσο ανωφελή εντέλει και πολυδάπανα είναι στη διαχείρισή τους, οπότε ή θα κακοδιαχειριστούν ή θα εγκαταλειφθούν, δεν κατάφεραν αφενός να λύσουν το πρόβλημα της αύξησης της ανεργίας που αισίως με επίσημα στοιχεία έπιασε το 35% και του ολοένα αυξανόμενου μεταναστευτικού ρεύματος με ό,τι να σημαίνει αυτό, και αφετέρου να δώσουν πνοή και όραμα στους συμπολίτες μας για μια οικονομική ανάπτυξη και ευημερία.   

Θα ήταν παράληψή μου ως απόδειξη των ανωτέρων να μην αναφερθώ για την τύχη μερικών έργων εξ΄ αυτών.

- Τι έγινε με το πολυδάπανο και πολυδιαφημιζόμενο έργο «Μύλοι» ή ακόμη και του Κανναβουργείου που υπολειτουργεί,

- Τα φανάρια για την ρύθμιση της κυκλοφορίας στην πόλη για τα οποία δαπανήθηκαν, όσο γνωρίζω, 17 εκατ. δρχ.,

- Το πλυντήριο τρακτέρ στην Φλαμουριά (ΤΟΕΒ),

- Η υπόγεια δεξαμενή στο Άνω υδραγωγείο (Χατζηγιάννης);

- Ποία η τύχη της βραβευμένης μελέτης της κ. Ζαρκάδας για το Βαρόσι, ένα πλήγμα για την πόλη, η οποία λόγω της αδυναμίας της να εφαρμοστεί. πέραν των οικιστικών προβλημάτων που δημιούργησε, προκάλεσε δημογραφικό πρόβλημα σε μερίδα των συμπολιτών μας, ακόμη και θανάτους.

- Ποια η τύχη των ακριβοπληρωμένων μελετών π.χ για το κυκλοφοριακό, για την οικονομική ανάπτυξη του Δήμου, για την εκμετάλλευση χώρου πάνω από την Μαύρη πέτρα, κ.α

- Τι έγινε με τα χρονίζοντα οικιστικά προβλήματα των «Κισόρτσι», «Καραμάν», την «Ανάπλαση και εκμετάλλευση του χώρου της Ανω Εστίας, ή με εκείνα τα έργα που έμειναν στα σπάργανα και εγκαταλείφθηκαν, όπως το αρχαιολογικό μουσείο, η παιδική χαρά στο Κιουπρί, ο χώρος στάθμευσης στο χώρο του παζαριού –Κιουπρί;

- Τι έγινε με την ατελέσφορη προσπάθεια ίδρυσης βιοτεχνικού πάρκου στον κάμπο του Μεσημεριού;

- Τι έγινε με την «Νεράïδα των Καταρρακτών»; Λειτουργεί; Αν δεν απατώμαι δαπανήθηκαν 490.000 Ευρώ.

- Τι έγινε με την καταστρατήγηση για απομάκρυνση παραγωγικής μονάδας εξόρυξης μαρμάρου στο Νησί για χάρη μερικών «τροφίμων» της δημαρχιακής «τσόρμπας»;

-Τι έγινε με την πολύκροτη απομάκρυνση του δημοτικού σταδίου μετά την επίσκεψη Ιωαννίδη στην Έδεσσα;

- Τι έγινε με την πεζοδρόμηση; Ποιοι ωφελήθηκαν και ποιοι τα «έπιασαν»;

Απεναντίας μέσα σε ένα κλίμα μικροσυντήρητης και εσωστρεφής διαχείρισης πόρων αυξήθηκε ο δείκτης ανεργίας (το 2008 στο 33% με επίσημα στοιχεία της Ν. Α Πέλλας και σήμερα καλπάζει πάνω από 50%), το έλλειμμα του Δήμου, οι δανεισμοί, και χρέη προς τρίτους. Οι ορκωτοί λογιστές αν κάνουν καλά την δουλειά τους, που τι κάνουν θα τα καταδείξουν τα ανώτερα. (Οι νεώτερες πληροφορίες μιλούν για 4 εκατ. Ευρώ χωρίς παραστατικά). Η αγορά να αργοπεθαίνει, το ένα κατάστημα να κλείνει πίσω από το άλλο, οι νέοι να εγκαταλείπουν την πόλη και η κατασκευαστική να έχει εκλείψει. Μέλλον άραχνο και δυσοίωνο.

Τώρα αποδεικνύεται το πόσο δίκαιο είχαν τα «επικριτικά» και «ενοχλητικά» δημοσιεύματά μου στον «Εδεσσαίο» 1990-2000 και στο «Λόγο» 2004-2008 για την Δημαρχιακή αρχή, έτσι ώστε να αποτελώ για αυτήν το «μαύρο πρόβατο» βρίσκοντας είτε κλειστές πόρτες, είτε δια της μεθόδου του «κάτσε και περίμενε», να μη πω του «κάτσε και σκάσε», ακόμη και σε θέματα δημοσιογραφίας περιθωριοποίησης μου.

Το πόσο καλοδουλεμένη μηχανή ήταν η δημαρχιακή αρχή στα διαπλεκόμενα φαίνεται και από τις πληρωμές σε εκδοτικό οίκο της πόλης μας που είναι άξιο ερεύνης. Υπάρχει σχετικά έγγραφη ερώτηση μου προς το Δήμο (για διαχειριστικό χρόνο 2007-2008), όπως και η σχετική απάντηση του απ’ όπου διαφαίνεται ότι ο Δήμος μόνο έναν εκδοτικό οίκο γνώριζε και μια εφημερίδα.

Φυσικά, και η στάση της αντιπολίτευσης δεν πέρασε ασχολίαστη. Υπήρξαν δημοσιεύματα στο πρόσωπο του τότε ηγέτη της μείζονος αντιπολίτευσης για χλιαρή παρεμβατικότητα στον έλεγχο πεπραγμένων της Δημοτικής αρχής, για μη λήψη πρωτοβουλιών προς το ζητούμενο, την ανάπτυξη, και εντέλει για «σικέ» παιχνίδι στο Δήμο Έδεσσας.

Συμπέρασμα, και αυτή, η αντιπολίτευση, παρέμεινε δέσμια και στείρα με εσωστρεφή πολιτική διαχειριστικού χαρακτήρα στα Δημοτικά Συμβούλια.

Τέλος, πριν αναφερθώ στις προτάσεις μου, να θυμίσω τα δημοσίευματά μου το Φεβρουάριο του 2007 στο «Λόγο» για την αναγκαιότητα αλλαγής σκυτάλης στο Δήμο με στόχο την εξωστρεφή αναπτυξιακή του Δήμου . Σε εκείνη την προσπάθεια ο νυν Δήμαρχος, κ. Δ. Γιάννου δίχως ουσιαστικές ρήξεις στο χώρο της Τοπικής της Ν.Δ. Έδεσσας κατάφερε να ενώσει δυνάμεις που είχαν εξωκοίλει και λειτουργούσαν παραταξιακά πάντα με γνώμονα τις προσωπικές τους επιλογές. Κανείς δεν  μπορούσε να φανταστεί ότι ένας «Γιάννου» θα κατάφερνε να κερδίσει εκείνους που διαμόρφωναν και ήλεγχαν μια κατάσταση της 30ετίας και πλέον.

Ο «δημοκρατικός» - «πράσινος Δήμος» άλλαξε και τώρα τι;

 

Πράγματι, το ζητούμενο για τον Δήμο Έδεσσας είναι το τι μέλλει γενέσθαι.

Όπως πληροφορούμαι οι ορκωτοί λογιστές ήδη βρέθηκαν στο Δήμο Έδεσσας για τον έλεγχο των οικονομικών του στοιχείων. Οι πληροφορίες μιλούν για μια ζοφερή κατάσταση που αμαυρώνει ασφαλώς, όχι μόνο την χρηματοπιστωτική ικανότητα του Δήμου, αλλά και το ίδιο το μέλλον των δημοτών όταν ο ίδιος αποτελεί ταυτόχρονα το ισχυρότερο οικονομικό παράγοντα με την διασφάλιση μερικών εκατοντάδων θέσεων εργασίας μαζί με τους εποχιακούς εργαζομένους.

 

Α) Διοίκηση και διαχείριση οικονομικών

1. Βασικές πολιτικές αρχές αυτοδιαχείρισης

 

  Ανάπτυξη του Δήμου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί δίχως χρηστή και διαφανή διαχείριση των οικονομικών. Αυτό σημαίνει, ότι όποιος διαχειρίζεται χρήματα του Δήμου θα πρέπει να γνωρίζει ότι διαχειρίζεται χρήματα των δημοτών και όχι δικά του. Επομένως φέρει ευθύνη για τα ελλείμματα και τα καλύπτει ο ίδιος.

Μια χρηστή και διαφανή διαχείριση δεν νοείται να την υπηρετούν και να την απολαμβάνουν οι ολίγοι, οι ημέτεροι, οι εκλεκτοί, αυτοί που στέκονται μπροστά στην «τσόρμπα», μα όλοι οι Εδεσσαίοι ασχέτως εθνοφυλετικής προέλευσης και οικονομικής ευμάρειας.

Δεν νοείται χρηστή και διαφανή διοίκηση, όταν παραμερίζονται οι φερέγγυοι συμπολίτες μας που έχουν ιδέες και προτάσεις και έχουν την ικανότητα να τις υλοποιούν. Απεναντίας τους αξιοποιεί τοποθετώντας τους στις καίριες θέσεις για παραγωγή δημοτικού έργου.

Δεν νοείται Δημοτική Επιχείρηση αφενός να αποτελεί δεξαμενή χρημάτων για εκπλήρωση υποτιθέμενου πολιτικού – κοινωνικού έργου και οι υπάλληλοί της να είναι απλήρωτοι πάνω από τρεις και έξι μήνες και όχι όλοι.

Δεν νοείται παραγωγή πολιτικού έργου με κοινωνικές προεκτάσεις ή ανάπτυξη δημοσίων σχέσεων το φιλικό χτύπημα στη πλάτη ή χειραψία ή απλώς παρουσία μας σε κηδείες και μνημόσυνα. Απεναντίας, τα προβλήματα της καθημερινότητας, η ανεργία, η υπανάπτυξη απαιτούν σοβαρές και φιλότιμες προσπάθειες.

Δεν νοούνται διαφανείς σχέσεις μεταξύ πολίτη – ψηφοφόρο και του αιρετού εκπρόσωπού του, όταν ο πρώτος δεν γνωρίζει τι ποιεί ο δεύτερος και μάλιστα στην πλάτη του πρώτου αναφερόμενου. Για το λόγο αυτό οι Εδεσσαίοι δημότες θα πρέπει να γνωρίζουν επακριβώς όλα τα οικονομικά στοιχεία του Δήμου και όχι μόνο τα νομιμοφανή και εικονικά. Έτσι, θα μοιραστεί η όλο και μικρότερη «πίτα» του Δήμου σωστά, αντικειμενικά και αναλογικά. Διότι, μια ανεξάρτητη οικονομική διαχείριση με αναπτυξιακούς στόχους υπό τη φράση: «από εμάς για εμάς» δεν εφαρμόζεται και δεν υλοποιείται με χρέη, άρα και με υπαγορεύσεις τρίτων.

 

Α2.Προς μια  διοικητική μεταρρύθμιση

 

Η Έδεσσα, αν το θέλουν οι δημότες της, μπορεί στις προκείμενες εκλογές να πρωτοτυπήσει πανελλαδικά και πανευρωπαϊκά και να αποκαταστήσει τον πραγματικό όρο αυτοδιοίκησης και αυτοδιαχείρισης  σε μια Πολιτεία, την Δημαρχία δηλαδή στην Δημοκρατία κατά τον Αριστοτέλη (Αθηναίων Πολιτεία), όπου ο Δήμος άρχει και ποτέ δεν κρατεί, δεν εξουσιάζει. Πώς; Με την Άμεση Δημαρχία και όχι της έμμεσης της οποίας οι τρεις βασικές καθορίζονται ως εξής

Πρώτον, καταργώντας την μυστική ψηφοφορία των υποψηφίων, γεγονός που δεν έχει καμμία σχέση με την αρχαία ελληνική παράδοση, αλλά με αυτήν της Γαλλικής Επανάστασης, όπου η επιλογή γίνεται μυστικά και όχι φανερά. Πρώτη φορά η μυστική εκλογή εισήχθη στην Ελλάδα επί βασιλέως Όθωνος 1834, ενώ οι προηγούμενες ήταν φανερές.

Δεύτερον, η επιλογή του Δημάρχου, Αντιδημάρχων και μελών Διοικητικού Συμβουλίου να πραγματοποιείται κατόπιν λαχνού μεταξύ προτεινόμενων και αυτοπροτεινόμενων αρίστων δημοτών.

Τρίτον, η θητεία να ορίζεται στο ένα έτος. Ο μηνιαίος μισθός καταργείται και θα προβλέπεται αποζημίωση για τις υπηρεσίες των με κάλυψη των εξόδων τους ύστερα από έλεγχο.

 

 

Β) Ανάπτυξη

 

Η πολυπόθητη ανάπτυξη έρχεται τότε μόνο όταν γνωρίζουμε να τοποθετούμε αναπτυξιακά ακόμη και το ένα μας Ευρώ που έχει εξοικονομηθεί για αυτό το λόγο. Δεν πετάμε χρήματα στους ημετέρους, μα ούτε για την πολιτική μας στήριξη, η οποία εντέλει, κερδίζεται με έργα.

Η Έδεσσα, ως πόλη και ως Δήμος έχοντας ένα εύκρατο μεσογειακό κλίμα με γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη ποικίλλων καλλιεργειών, με πλούσια βλάστηση λόγω των πλούσιων υδάτινων πόρων, μια ευλογία Θεού, όπως χαρακτηριζόταν από πολλούς οδοιπόρους που την επισκέφτηκαν, ευρισκόμενη στο μέσο μεταξύ της πλούσιας σε λιγνίτη περιοχή της Εορδαίας και του πλούσιου κάμπου Γιαννιτσών Θεσσαλονίκης διαθέτει τρεις βασικούς παράγοντες σημαντικούς για την πλουτοπαραγωγική της ανάπτυξη. Πρώτον, το γόνιμο έδαφος και ορυκτά (κυρίως μάρμαρο, χρώμιο κ.α). Δεύτερον, υδάτινους πόρους και για την παραγωγή ενέργειας. Τρίτον, στρατηγική θέση για την ανάπτυξη του μετακομιστικού εμπορίου.

Αυτά όλα είναι λίγο πολύ γνωστά, το ζητούμενο όμως, είναι αν υπάρχουν εκείνα τα «μυαλά» να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, νέες καινοτόμες ιδέες προς μια εφικτή ανάπτυξη.

Εγώ θέλω να πιστεύω ότι τέτοιοι συμπολίτες μας υπάρχουν και μπορούν να προσφέρουν αρκεί να τους δοθεί η ανάλογη ευκαιρία και εμπιστοσύνη.

 

Β.1 Αγροτική οικονομία – Ορυκτός πλούτος

 

Η αγροτική – κτηνοτροφική οικονομία θα πρέπει να μεταλλαχθεί και να προσανατολισθεί στις νέες απαιτήσεις της αγοράς που ζητά ποιοτικά, βιολογικά και επώνυμα προϊόντα. Η μονοκαλλιέργεια του κερασιού και του ροδακίνου θα πρέπει κάποτε να μεταλλαχθεί σε ποικιλόμορφες καλλιέργειες από σύγχρονες νέες ευέλικτες αγροτικές μονάδες, όχι οπωσδήποτε συνεταιριστικές. Ειδικό βάρος θα πρέπει να δοθεί στην ανάπτυξη και προώθηση των ενεργειακών φυτών, στην μεταποίηση αγροτικών προϊόντων με νέες τεχνολογίες και στην προώθηση αυτών στην αγορά. Το τελευταίο σημείο είναι και το σημαντικότερο όλων. Διότι, πάντα θα ισχύει σε μια «φιλελεύθερη» - ανοιχτή αγορά ο όρος: «Τι να παράγεις, όταν δεν γνωρίζεις το που και το πώς να πωλείς».

Κλειδί λοιπόν, στην αγροτική ανάπτυξη και μεταποίηση η προώθηση των προϊόντων στην αγορά. Η Έδεσσα, αλλά και όλα σχεδόν τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα έχασαν την ευρωπαϊκή αγορά Αίσθηση μου κάνει ότι τα τουρκικά αγροτικά προϊόντα έχουν κατακλύσει τις ευρωπαϊκές αγορές μη εξαιρουμένης και της ελληνικής. Στην αγορά του Μονάχου για παράδειγμα, που κάποτε πλημμύριζε από ελληνικά αγροτικά προϊόντα σήμερα είναι μετρημένα (πορτοκάλια, ροδάκινα, σουλτανίνα) και εμφανίζονται αραιά και που χάρη στις προσπάθειες μερικών εμπόρων. Όσο γνωρίζω μόνο  η Exfrut του κ. Σέξτοςυ παραμένει κύριος εκφραστής των τοπικών εξαγωγών νωπών φρούτων – κυρίως στο κεράσι – διότι ακριβώς κατάφερε να συγκρατήσει το πελατολόγιό του.

Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης προτείνω:

  1. Σύσταση Τμήματος στο Δήμο Έδεσσας για την ανάπτυξη και προώθηση προϊόντων αγροτικής – κτηνοτροφικής οικονομίας με επόπτη έναν αρμόδιο αντιδήμαρχο. Δεν είναι δυνατόν να τα περιμένουμε όλα από τον Ελληνικό Οργανισμό Εξωτερικού Εμπορίου με έδρα την Αθήνα. Μπορούμε μόνοι μας και καλύτερα. Η παραπάνω πρόταση υποβλήθηκε σε εξειδικευμένη εισήγηση στον τότε Νομάρχη Πέλλας κ. Γ. Πέτσο και θα πρέπει να βρίσκεται στην Δ/νση Βιομηχανίας. Επίσης, δημοσιεύτηκε στον «Εδεσσαίο» το 1999.
  2. Η βασική αρχή των πωλήσεων είναι η αρχική εμπιστοσύνη του αγοραστή προς τον πωλητή, άρα η μίσθωση ενός γραφείου στην αγορά του Μονάχου για την προώθηση των εξαγωγών αγροτικών μας προϊόντων θεωρείται επιβεβλημένη. Επ’ αυτού μια επίσκεψη της αγοράς του Μονάχου από ειδικούς του χώρου θα δείξει την αναγκαιότητα αυτής πρότασης. Το κόστος του γραφείου τούτου με επάνδρωση ενός υπαλλήλου δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις 40.000 Ευρώ ετησίως και μπορεί να υπερκαλυφθεί από το κύκλο εργασιών του.

Πρέπει πάση θυσία να κερδίσουμε την αγορά της Δυτικής Ευρώπης που ελέγχεται από τους εμπόρους της Ολλανδίας, και να ανοίξουμε της Ανατολικής Ευρώπης, αν θέλουμε να έχουμε μέλλον στην αγροτική οικονομία.

  1. Προώθηση της πολιτικής της πιστοποίησης επώνυμων προϊόντων. Το κεράσι Έδεσσας που έχει κατακτήσει την Ελλάδα και εξάγεται δεν έχει επωνυμία.

 

Β.2.  Μεταποίηση αγροτικών προϊόντων

 

Η κονσέρβα φρούτων καλή, αλλά καλύτερη η επώνυμη μαρμελάδα και ο χυμός. Στροφή λοιπόν, στην παραγωγή επώνυμων χυμών, μαρμελάδων αποξηραμένων αγροτικών προϊόντων. Παράλληλα δεν είναι δύσκολο να στραφούμε σε μεγάλες ελληνικές ή ξένες, γιατί όχι, εταιρείες παραγωγής και εμφιάλωσης, προώθησης για την παραγωγή χυμών, κατασκευή βιοτεχνιών και αποθηκών. Μια τεράστια αγορά των χωρών του «ανατολικού μπλοκ» έχει έλλειψη ποιοτικών χυμών και τυποποιημένων αγροτικών προϊόντων που μπορούμε να τις κατακτήσουμε με σωστά προϊόντα και σωστή πολιτική.

 

 

Γ. Ενέργεια

 

 

Γ.1. Υδροενέργεια

Η Έδεσσα, λόγω των πλούσιων υδάτινων πόρων, αλλά και των εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας που διαθέτει και άλλων που μπορούν να κατασκευαστούν, έχει την χρυσή ευκαιρία τώρα που επίκειται η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας σύμφωνα με το Μνημόνιο 4 (σελ. 4), αλλά και την πρόσφατη οδηγία των Βρυξελλών την οποία θα έπρέπε να ολοκληρώσει η Ελλάδα μέχρι τον Ιούνιο του 2011, να αποκτήσει ενεργειακή αυτάρκεια τέτοιου μεγέθους που να λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης και προσέλευσης επενδυτών.

Ο δρόμος όμως, προς μια ενεργειακή αυτάρκεια που θεωρητικά έχει ο Δήμος Έδεσσας περνάει μέσω της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού με την οποία ο Δήμος Έδεσσας, όσο γνωρίζω, έχει υπογράψει συμφωνία για παραχώρηση των υδάτινων πόρων που διαθέτει προς όφελος της τελευταίας. Επομένως, επιβάλλεται ή αποδέσμευση του Δήμου Έδεσσας από την παραπάνω προαναφερόμενη συμφωνία με την Δ.Ε.Η ή την επαναδιαπραγμάτευση της προς όφελος τώρα του Δήμου με το σκεπτικό ότι ο Δήμος πουλάει στην Δ.Ε.Η και όχι το αντίστροφο.

Οι συνθήκες ευνοούν τον Δήμο Έδεσσας προς υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής. Διότι,

α) Στο ευρωπαϊκό ενεργειακό στερέωμα επικρατεί η νέα οδηγία της απελευθέρωσης της αγοράς. Σύντομα, όπως προανέφερα, και η Ελλάδα θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί στις νέες επιταγές της Ε.Ε, όπερ σημαίνει απόλυτη ιδιωτικοποίηση της Δ.Ε.Η 

Το φιλέτο των ιδιωτικοποιήσεων, όπως σημειώνεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Ποντίκι» της 3.03.1911 σε άρθρο σελ.49 με τίτλο: «Δίνουν τα ρέστα τους, δεν είναι τα λιγνιτοφόρα κοιτάσματα και οι λιγνιτικοί Σταθμοί της Δ.Ε.Η, αλλά οι υδροηλεκτρικές μονάδες για τις οποίες «θα δώσουν τα ρέστα τους», όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, ξένοι και εγχώριοι οίκοι, για τον απλούστατο λόγο, διότι έχουμε να κάνουμε με «καθαρή» παραγωγή ενέργειας απαλλαγμένη από ρύπους, άρα φιλική προς το περιβάλλον. Επομένως, εάν επιβεβαιωθεί το ενδιαφέρον μεγάλων γερμανικών οίκων όπως της RWE  για την εξαγορά της Δ.Ε.Η, τότε υπάρχει το ενδεχόμενο, ή ο κίνδυνος αν προτιμάται, να περάσουν, όχι μόνο οι δύο υδροηλεκτρικοί σταθμοί της Έδεσσας σε ξένα χέρια απροσδιόριστης προέλευσης, αφού έχουμε να κάνουμε με ανώνυμες εταιρείες, αλλά και οι υδάτινοι πόροι και τότε θα πούμε το νερό νεράκι!!! (Μήπως δεν μάζεψαν οι Γερμανοί το 1943 γι΄ αυτό το λόγο τα νερά στους Καταρράκτες;)

β) Υπάρχει ισχυρό ενδιαφέρον από ιδιώτες της περιοχής που θα επένδυαν ευχαρίστως στην παραγωγή υδροενέργειας. Η περίπτωση του Αντώνη Σταυρακίδη που απασχόλησε το Δημοτικό Συμβούλιο το 2007 για την έγκριση της άδειας παραγωγής ενέργειας μπορεί να αποτελέσει οδηγό προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Γ.2 Αιολική ενέργεια

Ήδη ξεκίνησε η παραγωγή αιολικής ενέργειας από τον Ανδρέα Καλαϊτζή σε τοποθεσία του Βόρρα. Τέτοιες προσπάθειες θα πρέπει να προωθηθούν και να υποστηριχθούν καταλλήλως

 

Γ.3. Ηλιακή ενέργεια . Βολταϊκά

Η παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο με την ανάπτυξη solar – βολταϊκών είναι το μεγάλο στοίχημα για την Έδεσσα, διότι με τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις θα έχει τη δυνατότητα ο κάθε πολίτης να αποκτήσει το δικό του ρεύμα και να γίνει ο ίδιος παραγωγός ενέργειας. Βασική προϋπόθεση να υπάρχει χώρος εγκατάστασης.

Όσο γνωρίζω οι τράπεζες χρηματοδοτούν ακόμη τέτοιες προσπάθειες.

Ας ληφθεί υπόψη ότι σήμερα η μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης και η δεύτερη εξαγωγική παγκοσμίως Γερμανία, εξετάζει, κατόπιν αποφάσεως του Κοινοβουλίου της (2013) την κατάργηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ατομικούς αντιδραστήρες μέχρι το 2025 το αργότερο και παραγωγή από φιλικούς προς τον άνθρωπο τρόπους, όπου ένας είναι και η ενέργεια από βολταϊκά. Μάλιστα συζητείται και η κατασκευή δικτύου μεταφοράς ενέργειας Ελλάδας – Γερμανίας.

 

Δ. Τουριστική ανάπτυξη - Πολιτισμός

 

Μέχρι το 1970 αν κάποιος τουρίστας επισκεπτόταν την Έδεσσα θα ήταν από δική του πρωτοβουλία και τι θα του πρόσφερνε η πόλη; Μια δίωρη επίσκεψη στο αρχαιολογικό χώρο του Λόγγου, μια δίωρη επίσκεψη στους Καταρράκτες με φαγητό και πιθανόν ένα απόγευμα για περιήγηση στην πόλη.

Στην δεκαετία του ΄70 όταν ξεκίνησε ο μαζικός τουρισμός από τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης με προσέλευση εκατομμυρίων επισκεπτών στην Ελλάδα η Έδεσσα ήταν εκτός των τόπων τουριστικών προορισμών. Της έλλειπε η Θάλασσα.

Σήμερα, που άλλαξαν οι συνθήκες στο τουριστικό μάρκετιγκ και εμφανίστηκαν και άλλα είδη τουρισμού (εναλλακτικός, αγροτουρισμός, θρησκευτικός, αναψυχής – happenig),  η Έδεσσα είναι αναγκασμένη να βρει και να καλέσει τον επισκέπτη της προσελκύοντάς τον με τις υποδομές της, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις. κ.α      

Το ζητούμενο για την τουριστική ανάπτυξη λοιπόν, είναι να ευρεθεί τι τουρισμό θέλουμε π.χ της μιας ημέρας επισκεψημότητας με μια επίσκεψη στους καταρράκτες και φαγητό στον Άγιο Νικόλαο Ναούσης; Αποκλεισμένη η Έδεσσα από το τουριστικό πακέτο του Χιονοδρομικού κέντρου και των Λουτρών «Πόζαρ»;

Οι επιτυχημένες εκδηλώσεις του τύπου «Καρναβάλι Έδεσσας» που οργανώθηκαν τα τελευταία χρόνια με ουσιαστικό χορηγό το Δήμο Έδεσσας και διοργανωτές τον Σύλλογο Καφεζυθοεστιατόρων, δηλαδή την ιδιωτική πρωτοβουλία απέδειξαν ότι η Έδεσσα έχει και μπορεί αφενός να προσφέρει στον επισκέπτη, πολιτισμό, διασκέδαση, αναψυχή, χαλάρωση, συνεύρεση, αλλά και αγορά, υποδομές, αφετέρου η ίδια η πόλη αναζωογονείται.

Προς αυτό το στόχο με εξωστρεφή χαρακτήρα ανάπτυξης και με ένα ετήσιο προγραμματισμό εκτός από το «Εδεσσαϊκό Καρναβάλι» θα πρέπει να ενταχθούν:

 

  • Ανθηστήρια.

Η πολιτιστική σφραγίδα της Έδεσσας στα οποία θα ενταχθούν οι εκδηλώσεις «Άνθοέδεσσα» και έκθεση λουλουδιών με πανελλαδική εμβέλεια και όχι μόνο, πλαισιωμένα με ποικίλες εκδηλώσεις (κινηματογράφου, ποίησης, γραμμάτων και τεχνών, ημερίδων και φεστιβάλ).

  • Φεστιβάλ «Μακεδονικού ήχου»

Στην Γαβαλιώτισσα, στο εκκλησάκι του Σωτήρος, στα πλαίσια της αναβίωσης του παλαιού πανηγυριού την ημέρα του εορτασμού του Σωτήρος μπορεί να διοργανωθεί φεστιβάλ μακεδονικού ήχου με συμμετοχή παραδοσιακών μουσικών σχημάτων από την περιοχή και μη. Θα είναι ό,τι καλύτερο για την ανάδειξη των τοπικών πολιτιστικών χαρακτηριστικών με ταυτόχρονη συνάντηση και άλλων ακόμη και από γειτονικές χώρες.   

 

Δ.1 Χώροι τουριστικής ανάπτυξης

 

Οι «Μύλοι» το «Κανναβουργείο» μαζί με το χώρο των καταρρακτών και το Βαρόσι, ένα τουριστικό σύμπλεγμα μεγάλης επισκεψημότητας, αποτελούν το Α και Ω της τουριστικής κίνησης της Έδεσσας. Ειδικότερα:

Οι «Μύλοι» με τις υποδομές που διαθέτει ήδη θα πρέπει να ενεργοποιηθεί κατάλληλα ώστε να αποτελέσει το κεντρικό πόλο τουριστικής ανάπτυξης. Εδώ μπορούν εξάλλου να βρουν στέγαση δραστηριοποιημένοι πολιτιστικοί Σύλλογοι της πόλης και να αναπτύξουν πρωτοβουλίες

Βαρόσι. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να επέλθει τροποποίηση στο Π.Δ σχετικό με την εγκεκριμένη μελέτη που αφορά την συγκεκριμένη περιοχή έτσι ώστε ανακαινισθεί λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των ιδιοκτητών. Ο χώρος είναι ιδανικός για την ανάπτυξη παραδοσιακών ξενοδοχείων, μπαρ, καταστημάτων αναψυχής, εστίασης κ.α

Λίμνη του Άγρα – Βρυτών. Μπορεί να αποτελέσει το ιδανικότερο τόπο εναλλακτικού τουρισμού με ποικίλες δραστηριότητες. Υπήρξε μια εγκεκριμένη μελέτη με τη συμβολή της Δ.Ε.Η. Άραγε ποια η τύχη της;

Αρχαιολογικός χώρος Έδεσσας (Λόγγος). Χωρίς περιαυτολογία αποτελεί το τρίτο ή τέταρτο κατά σειρά σημαντικότερο σημείο για την αρχαία Μακεδονική ιστορία μετά την Πέλλα, Βεργίνα και Δίον. Κάτι πρέπει να γίνει όμως, για να επεκταθεί η αρχαιολογική σκαπάνη. Το έργο της αειμνήστου Στουγιαννάκης δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί.

Αρχαιολογικό Μουσείο. ¨Ένα υψίστης σημασίας έργο, όχι μόνο για την ανάπτυξη της τουριστικής κίνησης της Έδεσσας αλλά και για την ανάδειξη της τοπικής αρχαίας μακεδονικής ιστορίας. Όσο γνωρίζω, ο αγώνας για την ίδρυση του σταμάτησε επίσημα μετά την απόσυρση της δωρεάς «Μπίλλι».

Από ενημέρωση που είχα κατ’ ιδίαν από τον προγενέστερο δήμαρχο κ. Σόντρα έγινε προσπάθεια να ενταχθεί η κατασκευή του στον προγραμματισμό του Υπουργείου Πολιτισμού. Τι απέγινε η προσπάθεια ο ίδιος γνωρίζει.

Το ερώτημα που τίθεται και θα τίθεται είναι γιατί να υποβαθμίζεται η ιστορία ενός τόπου όταν μάλιστα υπάρχουν διεκδικήσεις από γειτονική χώρα για αυτό τον τόπο.

Ο χώρος για κατασκευή του αρχαιολογικού μουσείου, ζήτημα που στάθηκε αιτία για απόσυρση της δωρεάς Μπίλλι, δεν μπορεί να είναι άλλος από το χώρο του Δημοτικού Σταδίου που πρέπει να μεταφερθεί. Στο υπόλοιπο χώρο μπορεί να κατασκευαστεί πάρκινγκ από ιδιώτες. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια.

 

Δ.2 Έργα τουριστική υποδομής

Σύνδεση Σέλι – Βόρρα μέσω Κ. Γραμματικού, αλλά και κατασκευή του δρόμου σύνδεσης Άνω Γραμματικού – Κεδρώνας προς την Ε 86. Τα παραπάνω θέματα τα γνωρίζουν πολύ καλά οι δημοτικοί σύμβουλοι Πετρίδης της Βεγορίτιδας και ο νυν αντιδήμαρχος Δ. Φαρμούζης.

 

Δ.3 Προώθηση του τουριστικού πακέτου

Όπως προαναφέραμε ζούμε στην εποχή της προσφοράς και της ζήτησης. Όποιος προσφέρει το εμφανίζει κιόλας. Για το λόγο αυτό στη Δημοτική Επιχείρηση κάποιοι πρέπει να ασχοληθούν πραγματικά με την προώθηση του τουριστικού πακέτου στην αγορά, στα μεγάλα τουριστικά γραφεία εσωτερικού και εξωτερικού. Με λίγα χρήματα, γερά μυαλά και μερικά τηλέφωνα μπορούμε να επιτύχουμε τα μέγιστα για την προβολή του τουριστικού μας πακέτου.

 

Ε. «Πράσινη πόλη»

Το κυρίαρχο σύνθημα της δεκαετίας, αλλά πόσο πράσινη πόλη μπορεί να είναι πραγματικά η πόλη μας όταν η αποκομιδή των σκουπιδιών που στοιχίζει τόσα πολλά χρήματα γίνεται με το παλαιό καθιερωμένο τρόπο. Όλα μαζί σε μια σακούλα.

Όχι πλέον στην λογική, όταν στερεύει το νερό να ποτίσω το δικό μου μπαχτσέ και ας καεί του διπλανού μου.

Είναι επιτακτική ανάγκη η Έδεσσα να προχωρήσει στην ολοκληρωτική ανακύκλωση των απορριμμάτων της, ώστε να λειτουργήσει μακροχρόνια ο ΧΥΤΑ, να εξοικονομήσει έσοδα ο Δήμος, να μειώσει έξοδα και να λειτουργήσει φιλικά προς το

 περιβάλλον.

Κατηγορία: 

Σχόλια - Facebook Comments