ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ Η ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΙΤΗΡΩΝ ΤΟΥ 2008

Απορρίφθηκε από το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ η αίτηση αναίρεσης από τη χώρα μας της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ανάκτηση των ενισχύσεων, ύψους 150 εκατ. ευρώ, που χορηγήθηκαν με τη μορφή άτοκων δανείων, κατά

την περίοδο 2008, επί υπουργίας Αλέξανδρου Κοντού, σε Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών για συγκέντρωση δημητριακών.

Πλέον η χώρα μας καλείται να ανακτήσει το παραπάνω ποσό ως «παράνομη ενίσχυση» και να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα. Αναλυτικότερα η σχετική ανακοίνωση του Δικαστηρίου αναφέρει τα εξής:

Το 2008 η Επιτροπή έλαβε πληροφορίες σχετικά με ενίσχυση την οποία το Ελληνικό Δημόσιο χορηγούσε σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις παραγωγής δημητριακών και ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών (ΕΑΣ). Η ενίσχυση είχε τη μορφή άτοκων δανείων ύψους 150 εκατ. ευρώ που χορηγήθηκαν σε ΕΑΣ στον τομέα των δημητριακών. Συγκεκριμένα, το 2008 οι έλληνες γεωργοί έσπειραν επιπλέον 60 χιλιάδες εκτάρια (600 χιλιάδες στρέμματα) αραβοσίτου σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σημαντική υπερπαραγωγή αραβοσίτου και, κατά συνέπεια, πτώση των τιμών. Το ίδιο συνέβη και με το σιτάρι. Λόγω αυτού του γεγονότος και της οικονομικής κρίσης, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να ενισχύσει τους έλληνες παραγωγούς.

Στις 25 Ιανουαρίου 2012 η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση 2012/320/ΕΕ, σύμφωνα με την οποία το μέτρο υπέρ των παραγωγών δημητριακών και των ΕΑΣ που συγκέντρωναν δημητριακά υπό μορφή δανείου με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και επιδότηση επιτοκίου αποτελούσε κρατική ενίσχυση και δεν ήταν συμβατή με την εσωτερική αγορά. Η Ελλάδα όφειλε  να ανακτήσει από τους δικαιούχους την ασυμβίβαστη ενίσχυση εντός τεσσάρων μηνών από την έκδοση της αποφάσεως.

Το 2012, η Ελλάδα άσκησε προσφυγή στο Γενικό Δικαστήριο με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής. Με απόφαση της 9^ης Απριλίου 2014 (Τ-150/12), το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή στο σύνολό της.

Ως εκ τούτου, το 2014 η Ελλάδα ζήτησε από το Δικαστήριο να αναιρέσει την ανωτέρω απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, προβάλλοντας ότι, λαμβανομένων υπόψη των εξαιρετικών περιστάσεων υπό τις οποίες τελούσε η ελληνική οικονομία κατά τον χρόνο λήψεως των επίμαχων μέτρων, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 107, παράγραφοι 1 και 3, στοιχείο β΄, ΣΛΕΕ. Ισχυρίστηκε ότι, στα τέλη του 2008, υπέστη σοβαρή δομική διαταραχή της οικονομίας της, η οποία διογκώθηκε κατά τη διάρκεια του 2009. Η ύπαρξη αυτής της διαταραχής πιστοποιείται από το ότι, προς αντιμετώπισή της, η Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισαν να παράσχουν άμεση βοήθεια στην Ελλάδα και να της δανείσουν τα αναγκαία κεφάλαια για την αναδιάρθρωση και εξυγίανση της οικονομίας της. Λαμβανομένων υπόψη αυτών των εξαιρετικών περιστάσεων, έπρεπε να λάβει τα επίμαχα μέτρα, τα οποία δεν εντάσσονταν στο πλαίσιο της συνήθους λειτουργίας της εθνικής οικονομίας κράτους μέλους. Κατά συνέπεια, το τυχόν πλεονέκτημα που αντλούσαν οι δικαιούχοι των μέτρων δεν ήταν ικανό να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και το ενδοκοινοτικό εμπόριο.

Με τη διάταξή του της 5^ης Φεβρουαρίου 2015 το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως της Ελλάδας η οποία πρέπει να ανακτήσει την παράνομη ενίσχυση.

Βλέπετε εδώ το πλήρες κείμενο της διατάξεως.

http://www.paseges.gr/el