ΕΔΕΣΣΑ: ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΧΑΣΑΠΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

ΕΔΕΣΣΑ: ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΧΑΣΑΠΙΔΗ  ΓΙΑ ΤΗΝ 2^8η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ  1940

Θυσίας το θυμίαμα, ημέρα μνήμης των αδικοχαμένων

 παλικαριών παρηγοριά. Γιορτή θριαμβική αφύπνισης που μας

οδηγεί να εδραιώσουμε το πέρασμα προς την ιστορική αθανασία

για την συνέχεια της ποθητής ελευθερίας.

Οι Έλληνες στρατιώτες νικητές, με δάκρυα χαράς πάνω

στα πρόσωπά τους, λιοντάρια όμως στη μάχη με τον έως τότε

αήττητο φασιστικό άξονα είναι τώρα τροπαιοφόροι και

κρατούν την γαλανόλευκη και την ματωμένη λόγχη 

υπερήφανη στα πάτρια εδάφη.

ΟΧΙ απ΄ αγάπη για τον πόλεμο αλλά για το αγκάλιασμα της

λευτεριάς και της ειρήνης. Οι άλλοι στο σκούφο τους Βενετσιάνικα

πούπουλα, με τάνκ, με μαντολίνα με κορώνες κι΄ εμείς

με την δέκατη μούσα μας την Βέμπο και του Παρθενώνα

τις αιώνιες κολώνες.

Τι να σας πω ρε παιδιά έλεγε ένας Τσολιάς εκεί στα

Αιματοβαμμένα της Ηπείρου τα βουνά με ζήλο, όταν ακούω

τη Βέμπο στον ασύρματο να τραγουδά ο προκομμένος πάντα

Νικάω, ¨με κάνει η φωνή της η γλυκιά όχι μόνο την πατρίδα

Αλλά και την αντρειωμένη λεβεντιά να αγαπάω¨, που

είναι των ηρώων ερωμένη, που ανάβει φλόγες στην καρδιά.

Κωνσταντίνος Χασαπίδης

Έδεσσα