ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ…ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ

Ολοκληρώνονται αυτές τις μέρες οι Πανελλαδικές εξετάσεις με μόνα κάποια ειδικά μαθήματα να υπολείπονται…

Για άλλη μια χρονιά οι δεκαοχτάχρονοι μαθητές της χώρας μας υπέστησαν αυτή την απαιτητική διαδικασία που καλλιεργεί τον «πρωταθλητισμό» στην Παιδεία και προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη της αποτυχίας στους διαγωνιζόμενους που δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν∙ που διαγκωνιζόμενοι δεν ξεπέρασαν τους συμμαθητές τους στον στίβο των εξετάσεων! Παιδιά που έπαιξαν, γέλασαν και μεγάλωσαν στην ίδια τάξη και στην ίδια σχολική αυλή όλα τα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια, κλήθηκαν ως «άλογα κούρσας να τρέξουν» σε τέσσερα μαθήματα για να ξεχωρίσουν από μια τρίωρη εξέταση οι «καλοί» από τους «κακούς» μαθητές.

Φέτος μάλιστα οι όροι του ανταγωνισμού έγιναν ακόμη σκληρότεροι, από τη στιγμή που το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να περικόψει 10000 περίπου θέσεις σε σχέση με πέρυσι, «πετυχαίνοντας» τη μεγαλύτερη μείωση (12%) εισακτέων την τελευταία εικοσαετία! Όλη τη διάρκεια της χρονιάς η κα Κεραμέως μιλούσε για την ανάγκη αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και του αριθμού των φοιτητών κατά σχολή, ώστε να εξασφαλιστεί καλύτερη προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης και καλύτερη ποιότητα σπουδών στα πανεπιστήμια. Βρήκε έτσι και πολλούς υποστηρικτές ακόμη και στην εκπαιδευτική κοινότητα. Τελικά λίγους μήνες πριν ανακοίνωσε οριζόντιες περικοπές θέσεων από τα κεντρικά κυρίως πανεπιστήμια στην Αθήνα και τη Θεσ/νίκη χωρίς να δικαιολογεί τη μείωση των θέσεων, ούτε να τις αναπληρώνει με ανάλογες αυξήσεις σε άλλα «περιζήτητα» τμήματα.  Ούτε φυσικά έγινε η οποιαδήποτε ουσιαστική παρέμβαση στην επαγγελματική εκπαίδευση, ώστε να δίνεται η όποια εναλλακτική στα παιδιά. Το Ελληνικό Κράτος λοιπόν θα κάνει οικονομία στην Παιδεία των παιδιών μας, αφού θα ξοδέψει λιγότερα για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Ο Έλληνας γονιός βέβαια, όταν θα δει ότι το παιδί του «μένει απ’έξω», καλείται να ψάξει αν μπορεί να το στείλει στα ιδιωτικά κολέγια που αυξάνονται και πληθύνονται στις ίδιες πόλεις που μειώνονται οι εισακτέοι των Δημόσιων Πανεπιστημίων. Παρεμπιπτόντως  το Υπουργείο Παιδείας φρόντισε να εξισώσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των διπλωματούχων αυτών των ιδρυμάτων με των αντίστοιχων πανεπιστημίων της χώρας. Θα το στείλει, λοιπόν, εκεί ο γονιός, αν βέβαια έχει να πληρώσει τα δίδακτρα…

Τις επόμενες μέρες αυτός ο προβληματισμός θα γίνει εντονότερος καθώς θα βγουν και οι βαθμοί στα γενικά μαθήματα των Πανελλαδικών. Κάποιοι θα κλάψουν, κάποιοι θα χαρούν, κάποιοι θα μείνουν έκπληκτοι και απορημένοι… Γιατί πρώτα απ’ όλα ο κάθε υποψήφιος θα έχει πολλούς και διαφορετικούς βαθμούς πρόσβασης, αφού υπάρχουν φέτος διαφορετικοί συντελεστές βαρύτητας, όχι για το κάθε επιστημονικό πεδίο, όχι για την καθεμιά σχολή αλλά και για την ίδια σχολή σε διαφορετική πόλη! Η Νομική της Θεσσαλονίκης για παράδειγμα έχει διαφορετικούς συντελεστές από τη Νομική της Αθήνας! Πάντως, έστω και με πολλούς και διαφορετικούς βαθμούς, όλοι πρέπει να κάνουν το περιβόητο μηχανογραφικό, να επιλέξουν δηλαδή σχολές και να τις βάλουν σε σειρά προτίμησης. Λες και έγινε κάποια προσπάθεια επαγγελματικού προσανατολισμού στο ταλαίπωρο ελληνικό σχολείο και τους μαθητές του∙ πρέπει τα παιδιά να αποφασίσουν τώρα οριστικά για το σε ποια σχολή θέλουν να σπουδάσουν. Αν βέβαια δεν τους κόψει η ενιαία βάση εισαγωγής. Γιατί παρά τα ανεπανάληπτα προβλήματα και τις αδικίες που δημιούργησε η εφαρμογή της πέρυσι, το Υπουργείο επιμένει να την εφαρμόσει και φέτος. Κι ας μην έγινε καμιά σοβαρή συζήτηση ούτε για τη σκοποθεσία ούτε για την αποτελεσματικότητά της. Πάντως σίγουρα θα αφήσει απ’έξω αρκετούς υποψηφίους ακόμη. Είπαμε, πρέπει να κάνουμε οικονομία στην Παιδεία των παιδιών μας.

Μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις και το ανεπαρκές Κράτος που δε δείχνει τη σοβαρότητα που αρμόζει για το μέλλον της νεολαίας, πρέπει όλοι μας να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά που είναι τα μόνα που δε φταίνε για όλη  αυτή την ολιγωρία και την παθογένεια που υπονομεύει τις προοπτικές και τα όνειρά τους! Οι εξετάσεις αυτές δεν τους κρίνουν ως πρόσωπα. Αποτιμούν αριθμητικά απλώς την επίδοσή τους σε ενδεικτικά θέματα γνώσεων που ελέγχονται τη συγκεκριμένη στιγμή. Αντί για άγχος και απογοήτευση ας τους παρέχουμε ελπίδα και ας τους σταθούμε στον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο! Ας τους βοηθήσουμε να νιώσουν ότι σ’αυτήν την προσπάθειά τους μας έχουν στο πλάι τους! Οφείλουμε να προσπαθήσουμε ως εκπαιδευτική κοινότητα και γενικά ως χώρα να φτιάξουμε ένα σύστημα εισαγωγής που θα αξιολογεί πιο σφαιρικά και συνολικά τις ικανότητες των μαθητών και θα δίνει δυνατότητες και διεξόδους ανάδειξης και προοπτικής σε όλα τα παιδιά με σεβασμό στις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους!

Καλά αποτελέσματα στους μαθητές, λοιπόν, και μακάρι οι κόποι όλων των παιδιών να ανταμειφθούν!   

…γιατί το δημόσιο σχολείο είναι υπόθεση όλων μας!