....

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Νικήτρια της ζωής, νικήτρια του καρκίνου. Οι λέξεις δεν είναι σκληρές και περιγράφουν την πλήρη πραγματικότητα

της αληθινής ιστορίας που θα διαβάσετε παρακάτω. Η δύναμη της ψυχής αλλά και η δύναμη και το μεγαλείο του αθλητισμού περιγράφουν την ιστορία της Cathy Σταυρόπουλου. Μια εξαιρετική γυναίκα που της ευχόμαστε να κόψει πολλά νήματα τερματισμού στην ζωή της.

Την λένε  Cathy Σταυρόπουλου είναι ελληνίδα τρίτης γενιάς και ο σύζυγος της είναι ο Πάνος ο Σταυρόπουλος, αδερφός του Κώστα του Σταυρόπουλου (του αμερικάνου/εδεσσαίου) . Έχουν τρεις γιους, τον Νίκολας, τον Αλέξανδρο και τον Steven. Όπως μας εξιστορεί: «Θα μοιραστώ μαζί σας το ταξίδι μου στη γραμμή του τερματισμού στο Παναθηναϊκό Στάδιο στο 2014 Μαραθωνίου Αθηνών».
Στην κατηγορία των γυναικών της ηλικίας της τερμάτισε 4η στον τελευταίο μαραθώνιο της Αθήνας.

Όπως η ίδια μας εξιστορεί την περιπέτειά της με την ασθένεια που θα διαβάσετε παρακάτω:
«Η ιστορία μου αρχίζει τον Ιανουάριο του 2003. Είχα διαγνωστεί με καρκίνο (στάδιο καρκίνου του παχέος εντέρου 4). Μου είπαν πως έχω πολύ λίγες πιθανότητες για επιβίωση, όχι περισσότερο  από 5 έτη. Αυτή ήταν μια πολύ τρομακτική στιγμή της ζωής μου. Ήμουν πάντα υγιής. Το 2003 υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση και ακολούθησαν  6 μήνες χημειοθεραπείας. Όταν ολοκληρώθηκαν ο καρκίνος εμφανίστηκε να είναι σε αναμονή και θεωρήθηκε σταθερός. Ωστόσο, μέσα σε περίπου έξι μήνες η εξάπλωση του καρκίνου άρχισε και πάλι. Πέρασα μια άλλη χειρουργική επέμβαση. Ενώ ήμουν στην ανάρρωση από την τελευταία επέμβαση, μία από τις νοσοκόμες που με φρόντιζαν μου είπε ότι θα συμμετείχε  σ το Μαραθώνιο του Σικάγο το 2004. Θυμάμαι τον τηλεοπτικό αγώνα. Είπα στον εαυτό μου ότι αν ζούσα θα ήθελα να  τρέξω σε  ένα μαραθώνιο. Δυστυχώς, αυτή η τελευταία επέμβαση δεν ήταν επιτυχής και εγώ έπρεπε να υποβληθώ σε άλλους έξι μήνες  χημειοθεραπείας. Η τελευταία θεραπεία μου  ήταν 06/01/2005. Ήμουν και πάλι σε  σταθερή κατάσταση. Είπα στους γιατρούς μου και την οικογένειά μου ότι ήθελα να προπονηθώ για να τρέξω στο Μαραθώνιο του Σικάγο το 2005. Αν και οι γιατροί μου δεν ήταν σίγουροι ότι ήταν μια σοφή ιδέα, αφού παρακολουθούσαν την κατάστασή μου με αξονικές τομογραφίες και  αιματολογικές εξετάσεις, εγώ ξεκίνησα την προετοιμασία. Έτσι, στις 9 Οκτ, 2005 έτρεξα και ολοκλήρωσα το Μαραθώνιο του Σικάγο. Διασχίζοντας τη γραμμή του τερματισμού έζησα μια καταπληκτική εμπειρία. Ο σύζυγός μου και οι τρεις γιοί μου  και πολλά μέλη της οικογένειας καθώς και οι φίλοι μου με επευφημούσαν».
Συνεχίζοντας μας λέει:
«Αυτή ήταν η αρχή του να συνεχίσω να τρέχω. Έχω τρέξει πολλές κούρσες από τότε συμπεριλαμβανομένων 5Ks, 10Ks και ημιμαραθώνιους. Έτρεξα τα 10K στην Αθήνα το 2009 και τον πλήρη Μαραθώνα (42.2K) στην Αθήνα το 2011. Ωστόσο, το 2014 στον Μαραθώνιο Αθηνών ήταν ο 20ος πλήρης μαραθώνιος μου, που φέρει και τον τίτλο των 10 χρόνων από την  μάχη μου ενάντια στον καρκίνο. Το τρέξιμο από το Μαραθώνα και η είσοδος  στο Παναθηναϊκό Στάδιο στην Αθήνα ήταν συναρπαστικό… Ήταν μια μεγάλη και υπέροχη μέρα». Και καταλήγοντας μας τονίζει: « Στην ατζέντα μου είναι να τρέξω το Μέγα Αλέξανδρο, τον δρόμο από την Πέλλα στην Θεσσαλονίκη στο εγγύς μέλλον».

Εμείς της το ευχόμαστε και ξέρουμε ότι θα τα καταφέρει.

Κατηγορία: 

Σχόλια - Facebook Comments