....

TO “ΜΠΑΛΑΚΙ» ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ; -25-5 ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

«Πράσινο» φως για το άνοιγμα των δημοτικών όχι όμως και των νηπιαγωγείων και των παιδικών σταθμών, έδωσε σήμερα κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στο υπουργείο Υγείας, ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας. Παράλληλα, ωστόσο, ο κ. Τσιόδρας έριξε το «μπαλάκι» σε κάθε οικογένεια, λέγοντας ότι εκείνη θα αποφασίσει για το τι είναι καλύτερο για το κάθε παιδί. Αναφορικά με το χρόνο των ανακοινώσεων ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς τόνισε ότι θα γίνουν την Δευτέρα 25 Μαΐου.

 

Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Τσιόδρας σε μια μακροσκελέστατη εισήγηση σχετικά με τα δημοτικά σχολεία τόνισε ότι  «η δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει κατάλληλα για να ανοίξουν», προσθέτοντας ότι  «τα οφέλη είναι περισσότερα από  τους κινδύνους. Μπορούν να επιστρέψουν στα δημοτικά τα παιδιά με κανόνε υγιεινής και αποστάσεις», πρόσθεσε, ρίχνοντας ωστόσο το «μπαλάκι» στους γονείς για το αν θα στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο: «Την καλύτερη απόφαση θα την πάρουν οι γονείς και το οικογενειακό περιβάλλον», υπογράμμισε.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση υποστήριξε ότι ναι μεν τα περί ανοίγματος των δημοτικών είναι προσωπικές του απόψεις, αλλά άφησε να εννοηθεί ότι και η Επιτροπή έχει μέχρι στιγμής διατυπώσει τους κανόνες για το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων την 1η Ιουνίου. Πρόσθεσε, δε, αναφορικά με τα όσα είχε πει προηγουμένως για τις αποφάσεις των οικογενειών ότι «έχουμε δώσει το δικαίωμα στις ευπαθείς ομάδες να έχουν την δυνατότητα  να αποφύγουν αυτή την πιθανή έκθεση στον ιό», μη στέλνοντας τα παιδιά στο σχολείο.

Συνεχίζοντας να επιχειρηματολογεί επί μακρόν για το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων ο κ. Τσιόδρας τόνισε μεταξύ άλλων ότι:

-Σε πολλές χώρες είτε δεν έκλεισαν καθόλου (Σλοβενία) είτε άνοιξαν νωρίτερα τα σχολεία (πχ Δανία, Αυστραλία κλπ)

-Υπάρχουν σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές παράμετροι που το επιβάλουν.

-Τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανόν να νοσήσουν και σπάνια να περάσουν σοβαρά τη νόσο.

-Ναι μεν τα επιστημονικά δεδομένα δεν είναι απολύτως ασφαλή και «δεν υπάρχει εγγύηση 100%», αλλά οι κάποιες από τις επιστημονικές απόψεις που ακούγονται κατά της επιστροφής των μαθητών στο δημοτικό «θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για τη γρίπη».

-Η ανισότητα στη μάθηση πλήττει περισσότερο τους μαθητές που προέρχονται από οικονομικά αδύναμες οικογένειες (σ.σ. αντίστοιχο επιχείρημα χρησιμοποιεί κατά κόρον και η κυβέρνηση).

-Υπάρχει μεγάλο κόστος για τη χαμένη γνώση.

-Παρατηρούνται ψυχικές επιπτώσεις στους μαθητές που μένουν κλεισμένοι στο σπίτι μα βασικό το άγχος και τον εθισμό στο Διαδίκτυο.

Παράλληλα ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας υπογράμμισε ότι πολλά παιδιά έρχονται σε επαφή με άλλα εκτός σχολείου, τονίζοντας ότι «αν είναι σε απομόνωση τότε καλύτερα να μην πάει στο σχολείο».

Τέλος, αναφορικά με τα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς, ο κ. Τσιόδρας  είπε «οι αποφάσεις είναι πολύ δύσκολες καθώς δεν είναι εφικτή η τήρηση των αποστάσεων», αφήνοντας να εννοηθεί ότι πιθανότατα δεν θα ανοίξουν.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΣΙΟΔΡΑ:

Σχετικά με τα σχολεία, τα περισσότερα επιστημονικά δεδομένα φαίνεται να δείχνουν πως υπήρξε κάποιο επιδημιολογικό όφελος από τη διακοπή της λειτουργίας τους κατά τη διάρκεια του απαγορευτικού, με την ελαχιστοποίηση της μετάδοσης μεταξύ παιδιών, των οικογενειών τους και των δασκάλων τους.

 

Πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ξεκινήσει την επιστροφή των παιδιών με φυσική παρουσία στη σχολική τάξη, όπως η Ολλανδία, η Γαλλία, η Ελβετία και η Αυστραλία, από χώρες του εξωτερικού εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ σε κάποιες χώρες, όπως η Εσθονία, η Ισλανδία και η Σουηδία, τα σχολεία δεν έκλεισαν ποτέ. Στη Δανία τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά είναι ανοιχτά περίπου ένα μήνα τώρα.

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου, εκφράζουν την αγωνία των ανθρώπων προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Πολλοί γονείς δεν θέλουν να στείλουν τα μικρά παιδιά στο σχολείο, επικαλούμενοι λόγους ασφαλείας. Κάποιοι μάλιστα θα ήθελαν τα παιδιά να μην πάνε καθόλου σχολείο, έως να υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία ή και εμβόλιο, το οποίο όμως αναμένεται να καθυστερήσει αρκετά.

Από την άλλη μεριά, πολλοί γονείς δεν μπορούν να υποστηρίξουν οιαδήποτε εκπαιδευτική διδασκαλία στο σπίτι, ούτε μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους όσο τα σχολεία είναι κλειστά.

Πρέπει ακόμα μια φορά να εστιάσουμε στις καταλληλότερες επιλογές, βάσει των έως τώρα διαθέσιμων δεδομένων, αλλά και των αναγκών των παιδιών.

Θα προσπαθήσω γρήγορα να αναλύσω τα επιχειρήματα και να εξετάσω τις αγωνίες όλων μας για τα μικρά παιδιά, προσπαθώντας να κρατήσω μια ακριβοδίκαιη και κατά το δυνατόν ορθή επιστημονική στάση, μέσα σε κάποιες αβεβαιότητες, που όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν, σε σχέση με το νέο ιό.

Πέραν όμως των επιστημονικών δεδομένων που αμέσως θα σας πω, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και άλλες παραμέτρους, όπως κοινωνικές και οικονομικές παραμέτρους.

Ενώ υπάρχουν πολλά επιστημονικά επιχειρήματα να επιστρέψουν τα μικρά παιδιά στο σχολείο, πολλοί γονείς προβάλλουν το εξίσου αληθινό επιχείρημα πως η επιστήμη δεν είναι ντετερμινιστική, δεν έχει καταλήξει σε συμπεράσματα της τάξης του 100% ασφάλεια που θα ήθελε να έχει κανείς για τα παιδιά του. Φυσικά και είναι κατανοητό.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να σου προσφέρουν απόλυτη εγγύηση ότι η επιστροφή στο σχολείο είναι τελείως ασφαλής και πως κανένα παιδί δεν διατρέχει κίνδυνο.

Με τα ως τώρα δεδομένα, τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να μολυνθούν και νοσούν ηπιότερα, ενώ ο ρόλος τους στη μετάδοση της νόσου φαίνεται να υπάρχει, αλλά ίσως σε περιορισμένο βαθμό. Ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο. Αυτές οι γενικές διαπιστώσεις εκφράζουν το μέσο όρο και δεν αποτελούν εγγύηση για το τι θα συμβεί στο κάθε παιδί που θα πάει σχολείο.

Υπάρχει ένας πολύ μικρός αριθμός παιδιών που ενδεχόμενα θα περάσουν σοβαρά τη νόσο, όπως και άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που θα την περάσουν ελαφρά. Υπάρχουν – ευτυχώς λίγες – τραγικές περιπτώσεις παιδιών, σε χώρες με υψηλό αριθμό περιπτώσεων της νέας νόσου, τα οποία εμφανίζουν το πολύ σπάνιο παιδιατρικό πολύ-συστηματικό φλεγμονώδες σύνδρομο. Έχουμε μιλήσει για αυτό. Άρα το συμπέρασμα από όλα αυτά, δεν είναι πως δεν συμβαίνουν ή δεν θα συμβούν σε εμάς, αλλά πως είναι πολύ σπάνια, είναι πάρα πολύ μικρή η πιθανότητά τους.

Και όσον αφορά εμάς σαν επιστήμονες και επιστημονική Επιτροπή, θεωρώ πως δεν θα πρέπει να υπερτονίζουμε την αρνητική πλευρά των επιστημονικών δεδομένων.

Εντούτοις ακούγονται διαφορετικές τοποθετήσεις, ακόμα και από επιστημονικούς κύκλους, που μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τους ανθρώπους. Να γνωρίζετε καλά, μπορώ να το διαβεβαιώσω επιστημονικά, κάποια από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αντίστοιχα και για άλλες κοινές ιώσεις κάθε χειμώνα, όπως η γρίπη, όπως οι ιοί του κοινού κρυολογήματος. Και αυτοί σπανίως, σπανιότατα συνοδεύονται από σοβαρές επιπλοκές σε παιδιά. Ο ιός αυτός έχει τις ιδιαιτερότητές του. Αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται με ειδικό τρόπο, όμως η παρουσία του δεν μπορεί να σταματήσει τη ζωή και ζωτικές δραστηριότητες που σχετίζονται με αυτή.

Ας δούμε όμως και κάποια άλλα επιχειρήματα που λειτουργούν υπέρ του ανοίγματος των σχολείων.

 

Πρώτον, υπάρχει μια κρυφή ανισότητα στη μάθηση και την εκπαίδευση για τα παιδιά που ανήκουν σε πιο φτωχές οικογένειες, η οποία ενισχύεται σε περιόδους παύσης λειτουργίας των σχολείων, ακόμα και στις καλοκαιρινές διακοπές. Αυτό έχει δειχθεί με σχολικές έρευνες πως συμβαίνει λόγω της μικρότερης πιθανότητας αυτά τα παιδιά στο σπίτι να έχουν ένα περιβάλλον που να ευνοεί την μαθησιακή-εκπαιδευτική διαδικασία και συνήθως διαβάζουν λιγότερο σε τέτοιες περιόδους.

Δεύτερον, υπάρχει σαφώς ένα κόστος σε χαμένη εκπαιδευτική διαδικασία, σε χαμένη γνώση. Αυτό δεν έχει ευρέως αξιολογηθεί και ιδιαίτερα με τον νέο κορονοϊό. Σε μελέτες του εξωτερικού, η πλειονότητα των παιδιών είτε δεν είχε καλή πρόσβαση, είτε δεν παρακολουθούσε πλήρως τα διαδικτυακά μαθήματα. Οι περισσότεροι/ες μαθητές-μαθήτριες σε κάποιες έρευνες του εξωτερικού, έως 75% δεν ολοκλήρωναν καν την εργασία που τους είχε ανατεθεί.

Τρίτον, αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο σημαντικές επιπτώσεις του απαγορευτικού στην πνευματική και ψυχική υγεία των παιδιών, με εμφάνιση άγχους, απομόνωσης, φαινόμενα όπως ο εθισμός στο διαδίκτυο, κυρίως λόγω της απομάκρυνσης από τα σχολεία και το φιλικό τους καθημερινό περιβάλλον. Ας μην υποτιμάμε την επιρροή του σχολείου στην κοινωνικοποίηση των παιδιών. Αυτή την στιγμή έχουμε παιδιά στα σπίτια, που εδώ και βδομάδες δεν έχουν ουσιαστική επαφή με τους συνομήλικους τους.

Τέταρτον, υπάρχουν οικονομικοί λόγοι που αφορούν τους γονείς και την κοινωνία. Εγώ δεν είμαι ειδικός να σας τους αναλύσω.

Η UNICEF σε πρόσφατες δηλώσεις της σχετικά με την επαναλειτουργία των σχολείων, συνέστησε να συνεξετάζουν οι αρχές, η πολιτική ηγεσία, τα οφέλη και τους κινδύνους στην εκπαίδευση, στη Δημόσια Υγεία, τις επιπτώσεις σε κοινωνικο-οικονομικά μεγέθη, χρησιμοποιώντας τα καλύτερα διαθέσιμα δεδομένα.

Τι θα λειτουργήσει προς το καλύτερο συμφέρον του κάθε παιδιού και του οικογενειακού του περιβάλλοντος ξεχωριστά, είναι το κρίσιμο ερώτημα. Για ένα παιδί που ανήκει σε μια ευπαθή ομάδα, ένα παιδί που μένει με την γιαγιά ή τον παππού ή κάποια άλλη ευπαθή ομάδα στο σπίτι, ένα παιδί που ζει σε ένα σπίτι που συστεγάζονται πολλές γενιές μαζί, είναι σημαντικό για την υγεία του, την υγεία τους, να μην πάει στο σχολείο αυτή τη στιγμή με στόχο, όμως, να μην βλαφθούν και οι υπόλοιπες παράμετροι που προαναφέραμε.

Το κόστος της μη παρακολούθησης θα είναι πάντα υψηλότερο για ένα παιδί που έχει λιγότερες ευκαιρίες πρόσβασης στην μάθηση, για ένα παιδί που ζει, ενδεχομένως, σε ένα δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον.

Τέλος, είναι σημαντικό να ξέρει κανείς τι θα κάνει το παιδί που δεν θα πάει σχολείο. Αν είναι σπίτι σε απομόνωση, σαφώς και είναι ασφαλέστερο από το να εκτεθεί στον νέο ιό με την επαφή του με τον έξω κόσμο, με τα άλλα παιδιά. Αν, όμως, ένα παιδί βγαίνει για να παίξει σε μια γειτονιά και στις πλατείες εκτίθεται σε επαφή ούτως ή άλλως και μάλιστα σε ένα περιβάλλον που είναι μη ελεγχόμενο, όπου δεν είναι και σίγουρο ότι τηρούνται τα μέτρα.

Είμαστε έτοιμοι να κρατήσουμε τα παιδιά μας σε απομόνωση;

Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει αυτή την στιγμή πως οι κίνδυνοι είναι περισσότεροι από το όφελος των παιδιών που επανέρχονται στην σχολική διαδικασία. Βέβαια, κάτι που λειτουργεί καλά για ένα παιδί, μπορεί να μην λειτουργεί καλά για ένα άλλο. Οριζόντιες αποφάσεις είναι εξαιρετικά δύσκολο να λαμβάνονται σε αυτή τη φάση

Ποια είναι η καταλληλότερη στρατηγική για την Πατρίδα μας, όταν μάλιστα δεν έχουμε όλα τα δεδομένα, όπως και οι περισσότερες χώρες; Φαίνεται πως δεν υπάρχει, ούτε και είναι απαραίτητη μια εγγύηση 100% για την επιστροφή των παιδιών στις τάξεις. Για τα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Εκεί είναι σαφές πως δεν είναι πρακτικά εφικτή η διατήρηση της απόστασης και εκεί υπάρχουν άλλοι κανόνες. Υγιεινή των χεριών, να μην φέρνουν τα παιδιά παιχνίδια από το σπίτι, να γίνονται περισσότερες δραστηριότητες σε υπαίθριους χώρους, να χωρίζονται τα παιδιά σε μικρές ομάδες, να απαγορεύεται η είσοδος των γονέων στο κτήριο ή και να διατηρούνται αποστάσεις μεταξύ των γονέων στις θύρες του σχολείου, είναι κάποια από τα μέτρα που προτείνουν διεθνείς οργανισμοί.

Το άνοιγμα των σχολείων για τα μικρά παιδιά παραμένει ένα σύνθετο δίλημμα. Υπάρχουν αρκετά υπέρ και κάποιοι ενδοιασμοί. Από την άλλη, η δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει η καταλληλότερη για να επιστρέψουν τα περισσότερα παιδιά υπό προϋποθέσεις στην κανονικότητα που του στερήσαμε. Κατά τη γνώμη μου, τα οφέλη είναι περισσότερα από τους κινδύνους και όσο περνάει ο καιρός, το κοινωνικό κόστος στο να κρατά κανείς τα σχολεία κλειστά, θα μεγεθύνεται.

Μπορούν να επιστρέψουν στα Δημοτικά τα παιδιά μας, με κανόνες υγιεινής, με κάποια μέτρα απόστασης προσαρμοσμένα στη λειτουργία του σχολείου, στην ασφάλεια των παιδιών και του προσωπικού. Ήδη στις γειτονιές μας έχουν αρχίσει πολλά παιδιά να παίζουν μαζί. Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι να μπορούμε να έχουμε έναν συνεχή έλεγχο και εκτίμηση των δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, κατά το δυνατόν, ώστε το τρίπτυχο για το οποίο μιλάμε όλον αυτόν τον καιρό, του ελέγχου, της ιχνηλάτησης, της απομόνωσης, να τηρείται προσεκτικά όπως σε όλους τους χώρους, και στο χώρο του σχολείου.

Δεν πρέπει να μείνουμε στην περιπτωσιολογία. Ζούμε κάτι έκτακτο. Κάθε οικογένεια, κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αλλά να μην μείνουμε σε αυτό. Η αλήθεια είναι πως τελικά ό,τι και να εισηγηθεί η επιστημονική μας Επιτροπή, ό,τι και να αποφασίσει η Πολιτεία, την καλύτερη απόφαση για τα παιδιά τους, θα την πάρουν στο οικογενειακό περιβάλλον οι δικοί τους άνθρωποι, οι οικείοι τους, με γνώμονα τι είναι το καλύτερο για το παιδί τους, τι συμφέρει το παιδί τους πιο πολύ αυτή τη στιγμή.

 

Κατά τη χθεσινή διάσκεψη υπουργών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας περισσότερες από 100 χώρες, μεταξύ των οποίων η Αυστραλία και η Κίνα, συμφώνησαν σε ψήφισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης πως θα προβούν σε μια ανεξάρτητη αξιολόγηση του χειρισμού της πανδημίας σε παγκόσμιο επίπεδο, από τον ίδιο τον Οργανισμό, αλλά και άλλες χώρες

Όλοι μας έχουμε να μάθουμε από την πανδημία και τον έως τώρα χειρισμό της. Κάθε χώρα, κάθε Οργανισμός πρέπει να μάθει από την εμπειρία, να αναγνωρίσει την ανάγκη της συνεχούς αξιολόγησης όλων αυτών που συμμετείχαν στο χειρισμό και της καλόπιστης συζήτησης για ανάγκες περαιτέρω βελτίωσης σε μελλοντικούς χειρισμούς.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο κίνδυνος παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Αρχικά αποτελέσματα από ορολογικούς ελέγχους με αντισώματα, δείχνουν στην καλύτερη ποσοστά 20% σε κάποιες μεμονωμένες γεωγραφικές περιοχές χωρών με μεγάλη εξάπλωση της νόσου, ενώ στις περισσότερες χώρες του κόσμου έχει μολυνθεί λιγότερο από 10% του πληθυσμού.

Χ. ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ: Κύριε Καθηγητά, συνεκτιμώντας την πορεία της νόσου το τελευταίο διάστημα μετά τη σταδιακή άρση των μέτρων και με τους μαθητές Λυκείων και Γυμνασίων να έχουν επιστρέψει στα θρανία, ποια είναι η άποψη της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων για το πιθανό άνοιγμα και των Δημοτικών σχολείων τις προσεχείς ημέρες; Πότε αναμένεται η τελική σχετική εισήγηση;

Τ. ΚΑΡΛΑΤΗΡΑ: Κύριε Καθηγητά, βλέπουμε πως εισηγείστε άρση μέτρων και σε κάποιες περιπτώσεις, νωρίτερα από το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Αναφορικά με την επαναλειτουργία των Δημοτικών σχολείων που είχε προσδιοριστεί να γίνει τον Ιούνιο, τι συζητάει η Επιτροπή; Με βάση τα στοιχεία που έχετε στη διάθεσή σας για τη μετάδοση του κορονοϊού και όλα τα μοντέλα που αποτυπώνουν την πορεία της επιδημίας στη χώρα μας, ποια είναι η δική σας θέση για το άνοιγμα των Δημοτικών σχολείων; Πότε αναμένεται η σχετική εισήγηση της Επιτροπής;

Σ. ΤΣΙΟΔΡΑΣ: Κοιτάξτε, όπως έχω ξαναπεί εμείς εκφράζουμε μια εισήγηση προς την Πολιτεία η οποία παίρνει τις τελικές αποφάσεις. Και η εισήγησή μας βασίζεται κυρίως σε κανόνες με τους οποίους μπορεί κανείς να επανέλθει στην κανονικότητα, δηλαδή αυτό που λέμε τα μέτρα υγιεινής, της τήρησης της απόστασης και έχει πολύ μεγάλη σημασία να γίνει κατανοητό αυτό.

Για τα σχολεία, όπως βλέπετε, υπάρχει, ιδιαίτερα για τα Δημοτικά, μια μεγάλη ανησυχία. Για αυτό και επέλεξα, χωρίς βέβαια να γνωρίζω τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, να ασχοληθώ με αυτό το θέμα σήμερα. Ξέρω ότι απασχολεί πάρα πολύ κόσμο. Είδα και τις διεθνείς αναφορές σε αυτό το θέμα και νομίζω έβαλα τη δική μου προσωπική τοποθέτηση, σαφώς, μέσα στο κείμενο.

Φυσικά είναι κάτι που συζητάμε και στην Επιτροπή. Έχουμε εισηγηθεί ότι αυτός ο πληθυσμός όντως χαρακτηρίζεται από επιστημονικά δεδομένα, τα οποία είναι καλύτερα από αυτά που έχουν οι μεγαλύτερες ηλικίες και έχουμε τοποθετηθεί για αυτό στην Επιτροπή και φυσικά έχουμε τοποθετηθεί και για τους κανόνες με τους οποίους πρέπει να γίνει η επανέναρξη, εάν και εφόσον αυτή αποφασιστεί.

Ταυτόχρονα, έχουμε δώσει το δικαίωμα στους ανθρώπους οι οποίοι μπορούν να επηρεαστούν από αυτή την απόφαση, αυτούς που λέμε ευπαθείς ομάδες, αυτούς που είναι ηλικιωμένοι και ζουν στην ίδια στέγη με το παιδί, να έχουν την δυνατότητα να αποφύγουν αυτή την πιθανή έκθεση στον ιό, σε ένα περιβάλλον έχουμε πάρα πολύ χαμηλή η κυκλοφορία του ιού στην χώρα μας.

Δηλαδή, καταλαβαίνετε ότι δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή από το να δοκιμάσει κανείς να επανέλθει στην κανονικότητα και βέβαια σε έναν τόσο πολύ ευαίσθητο τομέα που αφορά την σχολική εκπαίδευση, ακόμα και αν είναι λίγη, ακόμα και για κοινωνικούς λόγους που σας έθεσα.

Και νομίζω αυτό είναι το φυσικό περιβάλλον των παιδιών. Φυσικά και το περιβάλλον των παιδιών είναι και να παίξουνε, είναι και να βγουν στις πλατείες. Αλλά πού αλλού θα εξασφαλιστούν καλύτερα τα μέτρα από ότι στα σχολεία; Και πού αλλού θα εξασφαλιστεί αυτή η συνέχιση στην διαδικασία της απόκτησης γνώσης και της μάθησης;

Και πάλι, δεν θέλω να επηρεάσω κανέναν με τη δική μου προσωπική τοποθέτηση. Είναι κάποια τοποθέτηση δική μου, την οποία την ανέφερα. Εδώ πέρα εκπροσωπώ την Επιτροπή, η Επιτροπή έχει εισηγηθεί για τους κανόνες και θα συνεχίσει να εισηγείται για τους κανόνες και θα επανεξετάσει τα δεδομένα όταν έρθει εκείνη η στιγμή.

Έχουμε πει για 1η Ιουνίου. Θα δούμε εάν μέχρι τότε τα δεδομένα είναι καλά και συνεχίζουν να είναι καλά, όπως ευχόμαστε όλοι, για την χώρα μας και νομίζω θα τοποθετηθεί αρμοδίως τότε και θα σας αναφέρω αν υπάρξει κάποια διαφορετική τοποθέτηση επ’ αυτού που ανέφερα σήμερα.

Κατηγορία: 

Σχόλια - Facebook Comments