ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΖΑΧΑΡΗΣ

Να μην περάσει το κλείσιμο των δύο εργοστασίων Ζάχαρης

Η «ανάπτυξη» συνεχίζεται με το λουκέτο δύο ακόμη εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στις Σέρρες και την Ορεστιάδα.

Αποτέλεσμα είναι να βρεθούν δεκάδες εργαζόμενοι μόνιμοι και εποχιακοί στο δρόμο, να χτυπηθούν ακόμη περισσότερο οι τευτλοπαραγωγοί.

Θυμίζουμε:  Κι’ αυτό το έγκλημα, ΔΕΝ είναι τωρινή υπόθεση, της κρίσης. Αποφασίστηκε, εδώ και καιρό (όταν θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια). Εξ αιτίας της πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, αν και είχαμε παραγωγή καλής ποιότητας ζάχαρη που κάλυπτε τις ανάγκες του λαού και υπήρχαν δυνατότητες και για εξαγωγές, οι κανονισμοί της ΕΕ επέβαλαν, και οι ελληνικές κυβερνήσεις συμφώνησαν και υλοποίησαν, τη δραστική μείωση στο 50% των εγχώριων αναγκών, την καταστροφή των τεσσάρων από τα πέντε εργοστάσια που διέθετε η χώρα, την Ιδιωτικοποίηση της ΕΒΖ.

Υπάρχει σήμερα η δυνατότητα παραγωγής όλης της ποσότητας ζάχαρης που έχει ανάγκη η χώρα μας. Εάν υπήρχε αυτός ο προγραμματισμός θα μειωνόταν το κόστος παραγωγής, θα υπήρχαν περισσότερες θέσεις εργασίας, από τους 250 εργαζόμενους περίπου που ήταν μέχρι χθες στην ΕΒΖ.

Το εισόδημα των τευτλοπαραγωγών, από την άλλη, θα ήταν πολύ καλύτερο μιας και τώρα καλλιεργούν με εξευτελιστικές τιμές που τους βγάζουν από την παραγωγή, με συνέπεια την μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων από τα 428.000 στρ. το 2005 στα σημερινά 78.000 στρ. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του ξεπουλήματος από τις ελληνικές κυβερνήσεις με την νέα Κοινή Οργάνωση Αγοράς του 50% της μέχρι το 2005 δικαιούμενης ποσόστωσης Ζάχαρης.

Και αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που ακολουθούν με συνέπεια όλες οι κυβερνήσεις, και τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου οδηγεί σε κλείσιμο εργοστασίων, την καταστροφή των μικρομεσαίων αγροτών.

Υπάρχει δρόμος ανάπτυξης που εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των λαϊκών στρωμάτων και περνάει μέσα από την ανυπακοή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μονοπώλια, τα κόμματα τους.

Δεν είναι μονόδρομος ο ξεριζωμός μας. Ενωμένοι όλοι μαζί εργαζόμενοι στην Βιομηχανία Ζάχαρης, τευτλοκαλλιεργητές και μικροί αγρότες, επαγγελματίες, με κοινό αγώνα να αποκρούσουμε το κλείσιμο των εργοστασίων Ζάχαρής. Να οργανώσουμε τον αγώνα για μέτρα άμεσης ανακούφισης του λαού από την ανεργία, τις μειώσεις μισθών, τη λαίλαπα των φόρων και των χαρατσιών.

Ο τόπος και ο λαός μπορούν να ζήσουν αν δεν τον κατακλέβουν τα μονοπώλια και Ευρωπαϊκή Ένωση, αν ο πλούτος περάσει στα χέρια τους, για μια ανάπτυξη σε όφελος του λαού και όχι των μεγάλων συμφερόντων.