....

Θ. ΤΖΑΚΡΗ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Θεοδώρα Τζάκρη: «Έχουμε χρέος να στηρίξουμε με κάθε τρόπο την ομογένεια στην Κωνσταντινούπολη και να βοηθήσουμε στην επίλυση των προβλημάτων που οι ομογενείς μας αντιμετωπίζουν διαχρονικά»

Κατά την τοποθέτησή της στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς, η Βουλευτής Πέλλας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Θεοδώρα Τζάκρη αφού καλωσόρισε τους κκ Λαμπίδη και Παχόπουλο εκ μέρους του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών, οι οποίοι ενημέρωσαν για τα θέματα που απασχολούν διαχρονικά την Ομογένεια στην Κωνσταντινούπολη, αναφέρθηκε στη σημαντική συνεισφορά του Συλλόγου σε θέματα πολιτισμού, ενημέρωσης για τα δικαιώματα της Ελληνικής Ομογένειας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου και διοργάνωσης εκδηλώσεων για τα εθνικά και πολιτισμικά θέματα. Σημείωσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομογενείς μας στην Κωνσταντινούπολη όπως το δημογραφικό που είναι ίσως το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η  ελληνική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη, διότι μέσα από πολιτικές και άλλες συγκυρίες έχει ελαττωθεί δραματικά ο αριθμός των Ομογενών μας, το ζήτημα των Περιουσιών των Ελλήνων της Πόλης που σήμερα πολλές από αυτές ανήκουν στο κράτος είτε σε ιδιώτες που τα έχουν καταπατήσει την ομογενειακή παιδεία όπου ειδικά εκπαιδευμένοι εκπαιδευτικοί θα διδάσκουν τη γλώσσα σε παιδιά ως δεύτερη γλώσσα, εντός του σχολείου αλλά και με επιπλέον ώρες διδασκαλίας εκτός του σχολείου, προκειμένου να μεταλαμπαδεύσουμε στις νεότερες γενιές την πλούσια πολιτιστική, ιστορική, θρησκευτική κληρονομιά μας και στο τεράστιο θέμα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από τον Ερντογάν για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας για εσωτερική κατανάλωση που καταγγέλεται από όλους τους Έλληνες σε όλα τα φόρα.
Κλείνοντας, ευχήθηκε να γίνονται πιο συχνές και τακτικές συνεδριάσεις  και κάθε φορά να αξιολογείται η πρόοδος που υπάρχει στα θέματα που θέτουν οι ομογενείς μας.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης της Βουλευτού:

«Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη που σήμερα φιλοξενούμε στην Επιτροπή μας τον σύλλογο Κωνσταντινοπολιτών. Ένα σύλλογο που ιδρύθηκε το μακρινό 1928 από τους  Κωνσταντινοπολίτες που έφυγαν από την Πόληκαι οι οποίοι ήθελαν να διατηρήσουν και να διαδώσουν στην Ελλάδα  τον πολιτισμό τους, τα ήθη και έθιμά τους τη ζωή τους όλη.
Η φετινή χρονιά, το 2022, έχει επιπλέον έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, αφού φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τα πατρογονικά τους εδάφη, τις αλησμόνητες πατρίδες  από την γη της Ιωνίας και γενικότερα της Μικράς Ασίας και της “καθ’ ημάς Ανατολής” με την ιστορία και τον πολιτισμό των 3000 χρόνων, αλλά και από τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη και την Ανατολική Ρωμυλία. Ένα ιστορικό γεγονός που επηρέασε καθοριστικά τον Ελληνισμό και τη διαμόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας.
Στο βάθος των αιώνων ο Ελληνισμός έχει υποστεί τα δεινά του πολέμου, έχει διωχθεί, έχει υποστεί γενοκτονίες, αλλά πάντοτε στάθηκε όρθιος. Είναι τραγικό αυτό που συνέβη και συμβαίνει στην Μαριούπολη. Αθώοι ομογενείς, αλλά και όλος ο άμαχος πληθυσμός της γνώρισαν την φρίκη του πολέμου. Χάσαμε Ελληνίδες και Έλληνες και τώρα πρέπει να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας στην διάσωσή των ομογενών μας.
Ακόμη και η έννοια του πολέμου σε ευρωπαϊκό έδαφος είναι αδιανόητη το 2022. Ενωμένοι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για την Ειρήνη και την σωτηρία των Ομογενών της Ουκρανίας και, ιδιαιτέρως, της μαρτυρικής Μαριούπόλης.
Ο σύλλογός σας γίνεται και αυτός 100 χρονών σε λίγο και η παρουσία του είναι ιδιαιτέρως σημαντική, έχοντας επιδείξει σημαντικό έργο, μέσα από  την προσπάθεια που κάνετε να υπάρχει συνεχής και αξιοσημείωτη παρουσία σας σε όσο το δυνατόν περισσότερα fora, προκειμένου να επιτύχετε θετικές εξελίξεις επί των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ομογενείς μας στην Κωνσταντινούπολη καθώς επίσης και οι ομογενείς μας στην Ίμβρο και την Τένεδο.
Είναι σημαντική η συνεισφορά σας:
Σε θέματα πολιτισμού με τα «Εργαστήρια Τέχνης», με τη Θεατρική Ομάδα και τη Μουσική Ομάδα που έχετε δημιουργήσει.
Στη διεθνή ενημέρωση για τα δικαιώματα της Ελληνικής Ομογένειας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη με την ενεργή και ανελλιπή συμμετοχή σας στις ετήσιες  συνδιασκέψεις για τις Θρησκευτικές Ελευθερίες και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Μειονοτήτων στον ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη), στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και άλλα θεσμικά όργανα.

Με την τακτική διοργάνωση εκδηλώσεων για τα εθνικά και πολιτισμικά θέματα με τη συμμετοχή διακεκριμένων ομιλητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό (εκλεκτών μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών κ.ά.) και την απόδοση τιμητικών διακρίσεων σε άξιους εργάτες των Γραμμάτων, των Τεχνών και Επιστημών, και άλλες σημαντικές προσωπικότητες, Κωνσταντινουπολίτες και μη.

Είναι πολύ σημαντικό το έργο που γίνεται από την πλευρά σας για την ενίσχυση των δεσμών των Κωνσταντινουπολιτών της διασποράς (από την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ελβετία, το Ηνωμένο Βασίλειο τις ΗΠΑ ή όπου αλλού βρίσκονται) με τους ομογενείς στην Κωνσταντινούπολη.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομογενείς μας στην Κωνσταντινούπολη [στα οποία και εσείς αναφερθήκατε] είναι πολλά και γνωστά.
Πρώτα από όλα το δημογραφικό: είναι ίσως το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η  ελληνική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη, διότι μέσα από πολιτικές και άλλες συγκυρίες έχει ελαττωθεί δραματικά ο αριθμός των Ομογενών μας, αν και δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία του αριθμού των ομογενών της Κωνσταντινούπολης. Αυτή η  εφιαλτική συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού είναι ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα επιβίωσης για τα ιδρύματα, τις κοινότητες σε μία πόλη που φτάνει σήμερα τα δέκα οκτώ εκατομμύρια.
Είναι το ζήτημα των Περιουσιών των Ελλήνων της Πόλης: ένα θέμα αρκετά περίπλοκο, γιατί σήμερα πολλές από αυτές ανήκουν στο κράτος είτε σε ιδιώτες που τα έχουν καταπατήσει. Ωστόσο ο νέος νόμος περί βακουφιών [δε λέω ότι είναι εύκολο αντιθέτως μπορεί να είναι και εξαιρετικά δύσκολο] δίνει την δυνατότητα στους ιδιοκτήτες, εφ’ όσον διαθέτουν ισχυρά αποδεικτικά έγγραφα, να διεκδικήσουν την επιστροφή των ακινήτων τους κάτι που  παρελθόν ήταν αδιανόητο.

Είναι η ομογενειακή παιδεία: Αν θα κάναμε μια ιστορική αναδρομή στην εκπαιδευτική κατάσταση της Πόλη, θα βλέπαμε ότι μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα στην Κωνσταντινούπολη η ελληνική γλώσσα ομιλούνταν  και ακουγόταν στους δρόμους, στα μικρά και μεγάλα εμπορικά καταστήματα. Ακόμη μάθαιναν την ελληνική Αρμένιοι, Ιταλοί κ.ά. Στα ρωμαίικα σχολεία δίδασκαν αξιόλογοι και έμπειροι δάσκαλοι και καθηγητές της ελληνικής γλώσσας. Προβλήματα δημιουργήθηκαν στα μετέπειτα χρόνια λόγω των πολιτικών γεγονότων ιδιαίτερα του 1955 και του 1974  που έγιναν αιτία να εγκαταλείψουν πολλοί Έλληνες την Κωνσταντινούπολη, να κλείσουν τα περισσότερα σχολεία, να μειωθεί το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι μαθητές [σήμερα λειτουργούν η Μεγάλη του Γένους Σχολή, το Ζωγράφειο, το Ζάππειο και οι δημοτικές σχολές της Βλάκας και της νήσου Πριγκήπου]. Το 1971 έκλεισε η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Είναι γεγονός ότι η διδασκαλία των ελληνικών στα ρωμαίικα σχολεία πρέπει να ενισχυθεί και να βελτιωθεί. Διαφορετικά η ελληνική παιδεία θα χαθεί και η ελληνική γλώσσα θα εξαφανιστεί. Χρειάζονται προς τούτο, εκπαιδευτικοί που θα είναι ειδικά εκπαιδευμένοι για να διδάσκουν τη γλώσσα σε παιδιά ως δεύτερη γλώσσα, εφόσον τα περισσότερα παιδιά είναι δίγλωσσα και σε μικτούς γάμους καθώς και επιπλέον ώρες διδασκαλίας και εκτός του σχολείου. Θεωρώ απαραίτητο να ξαναρχίσουν την λειτουργία τους τα πολύ σημαντικά προγράμματα του Υπουργείου Εξωτερικών των παιδικών κατασκηνώσεων και των θερινών σχολείων, τα περισσότερο εκ των οποίων σταμάτησαν κατά την διάρκεια των μνημονίων καθώς δίνουν την ευκαιρία στα Ελληνόπουλα όλου του κόσμου να μιλήσουν την γλώσσα μας και να την μάθουν πιο εύκολα.
Τέλος. δεν ξεχνούμε ποτέ τη μετατροπή από τον Ερντογάν της Αγίας Σοφίας [και της Μονής της Χώρας] σε τζαμιά, προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.  Είναι πράξεις που δημιούργησαν αισθήματα βαθιάς θλίψης και αγανάκτησης στους απανταχού Έλληνες, είναι πράξεις που προσβάλλουν την ιστορική μας μνήμη,  αλλά και την οικουμενική διάσταση αυτών των μοναδικών μνημείων της παγκόσμιας πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της πίστης μας και δεν θα πάψουμε ποτέ να τις καταγγέλλουμε και να ζητούμε επιτακτικά, όπου κι αν βρεθούμε,  την επιστροφή των μνημείων αυτών στην προτέρα τους κατάσταση.
Είναι βαρύ το χρέος μας να μεταλαμπαδεύσουμε στις νεότερες γενιές την πλούσια πολιτιστική, ιστορική, θρησκευτική κληρονομιά μας.
Υπάρχουν βέβαια και τα θετικά μηνύματα που δείχνουν την ειρηνική συνύπαρξη της Ελλήνων ομογενών στην Κωνσταντινούπολη με τους Τούρκους, ασχέτως των συνεχών προκλήσεων της τουρκικής ηγεσίας. Σαφώς έχουν αλλάξει πολύ οι συμπεριφορές των δύο λαών με το πέρασμα του χρόνου. Οι δύο λαοί έρχονται συνεχώς όλο και πιο κοντά. Μπορούν να προκύψουν σημαντικά οφέλη, για όλους, μέσα από μία τέτοια σχέση.
Τα πράγματα έχουν καλυτερεύσει, αλλά νομίζω ότι χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δυο κοινότητες.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Λαμπίδη και τον κ. Παχόπουλο για την παρουσία τους σήμερα στην Επιτροπή μας και εύχομαι να έχουμε πιο συχνές και τακτικές συνεδριάσεις  και κάθε φορά να βλέπουμε την πρόοδο που υπάρχει στα θέματα που θέτετε.»


                    *******

 

Κατηγορία: 

Σχόλια - Facebook Comments