Ορθοδοξία

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, στις 18.00, στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Γιαννιτσών και στα πλαίσια των Εσπερινών Κηρυγμάτων θα ομιλήσει ο Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Ζουμής, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, με θέμα:

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, στις 18.00, στο Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Σκέπης Εδέσσης και στα πλαίσια των Εσπερινών Κηρυγμάτων θα ομιλήσει ο Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Χαραλαμπίδης (Δρ.Θ.), με θέμα:

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε η ετήσια Πανήγυρις του Αγίου Αθανασίου στην Άψαλο Αλμωπίας.

Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε από νωρίς στον ιερό ναό για να συμμετάσχει στον Πανηγυρικό Εσπερινό (Παρασκευή 17/1/14) στον οποίο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε υποδοχή ιερού λειψάνου του Οσίου Γεωργίου του Ομολογητού (Καρσλίδη).

Μετά το πέρας της αρτοκλασίας ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε Πρωτοπρεσβυτέρο τον εφημέριο του ιερού ναού π. Βασίλειο Αποστολίδη. Προσφωνώντας τον εξήρε τις σπουδές του (Θεολογία και Μουσική), την προσωπικότητά του και την διακονία του στον ενορία.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος, καθηγητής της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, ο οποίος αναφέρθηκε στη θεολογική σκέψη του Μεγάλου Αθανασίου και την εφαρμογή της στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Στην πανηγυρική ακολουθία μετείχαν ο Πρωτοσύγκελος της Ι. Μητροπόλεως Αρχιμ. Στέφανος Δέβρελης και πολλοί κληρικοί από την ευρύτερη περιοχή, ενώ οι βυζαντινοί χοροί απέδωσαν τους εορταστικούς ύμνους με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη. Παρέστησαν επίσης ο Υποστράτηγος κ. Πέτρος Γεωργίου, Διοικητής της Β΄ Μεραρχίας Πεζικού, οι Βουλευτές του νομού Πέλλας,  κ.κ. Ιορδάνης Τζαμτζής, Διονύσιος Σταμενίτης και η κ. Θεοδώρα Τζάκρη, ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης ο Αντιδήμαρχος Δήμου Αλμωπίας κ. Αναστάσιος Θεοδωρίδης και ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητος Αψάλου κ. Κωνσταντίνος Βασιλειάδης.

Μετά το πέρας του Εσπερινού το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο παρέθεσε δεξίωση.

Την ημέρα της εορτής (Σάββατο 19/1/14) τελέστηκε ο Όρθρος και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου Παντελεήμονος Καραλάζου (δρ.Θ.), ιεροκήρυκα της Ι. Μητροπόλεως, ο οποίος και κήρυξε τον θείο λόγο.

Το απόγευμα του Σαββάτου πραγματοποιήθηκε Μουσική Εκδήλωση προς τιμήν του Αγίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Σχολείου, με παραδοσιακά τραγούδια τα οποία απέδωσαν η ''Παραδοσιακή Χορωδία Γιαννιτσών'' και η ''Χορωδία του Β΄ ΚΑΠΗ Γιαννιτσών'' υπό τη διεύθυνση του κ. Στεφάνου Καλλιωτάκη, καθηγητού βυζαντινής μουσικής και Πρωτοψάλτου.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης και οι κάτοικοι του χωριού.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΙΣΤΟΓΡΑΦΟΣ: http://istographos.blogspot.gr/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

www.imepa.gr

Ο ΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΥ

Πρωτοπρ. Ἐλευθέριος Χαραλαμπίδης (δρ.Θ)

Την Κυριακή 19 Ιανουαρίου, στις 18.00, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Σκέπης Εδέσσης και στα πλαίσια των Εσπερινών Κηρυγμάτων θα ομιλήσει ο Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Χατζηδήμου, Ιατρός, με θέμα:

«ΡΗΜΑΤΑ ΕΧΕΙΣ ΖΩΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ»

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΙΣΤΟΓΡΑΦΟΣ: http://istographos.blogspot.gr/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

www.imepa.gr

Ο ΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΥ

Πρωτοπρ. Ἐλευθέριος Χαραλαμπίδης (δρ.Θ)

Το Σάββατο 18 Ιανουαρίου πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου Γυψοχωρίου.

Κατά την διάρκεια της Πανηγύρεως θα τεθεί σε προσκύνηση το Ιερό Λείψανο του Μεγάλου Αθανασίου.

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Παρασκευή 17/1

5.15 μ.μ. Υποδοχή Ιερού Λειψάνου του Μ. Αθανασίου

5.30 μ.μ. Πανηγυρικός Εσπερινός

 Σάββατο 18/1

7.30 π.μ.  Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΙΣΤΟΓΡΑΦΟΣ: http://istographos.blogspot.gr/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

www.imepa.gr

Ο ΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΥ

Πρωτοπρ. Ἐλευθέριος Χαραλαμπίδης (δρ.Θ)

Το Σάββατο 18 Ιανουαρίου πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγ. Αθανασίου Αρχοντικού Δήμου Πέλλας.

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/1

5.30- 7.00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/1

7.30 - 11.00 π.μ. Όρθρος, Πανηγυρικό Συλλείτουργο, ευλόγησις κολλύβων του Αγίου και λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Αθανασίου

11.00 π.μ. Παράθεση παραδοσιακού γεύματος υπό την συνοδεία παραδοσιακής μουσικής

5.00-6.30 μ.μ. Μεθέορτος Εσπερινός & Χαιρετισμοί του Μεγάλου Αθανασίου

ΚΥΡΙΑΚΗ 19/1

7.30-10.30 π.μ. Όρθρος, Θεία Λειτουργία και Κτιτορικό Μνημόσυνο. Απολογισμός παρελθούσης χρονιάς.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΙΣΤΟΓΡΑΦΟΣ: http://istographos.blogspot.gr/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

www.imepa.gr

Ο ΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΥ

Πρωτοπρ. Ἐλευθέριος Χαραλαμπίδης (δρ.Θ)

Την Κυριακή 19 Ιανουαρίου, στις 18.00, στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Γιαννιτσών και στα πλαίσια των Εσπερινών Κηρυγμάτων θα ομιλήσει ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Πλίσκας, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως, με θέμα:

«ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΗΡΥΓΜΑ»

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΙΣΤΟΓΡΑΦΟΣ: http://istographos.blogspot.gr/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

www.imepa.gr

Ο ΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΥ

Πρωτοπρ. Ἐλευθέριος Χαραλαμπίδης (δρ.Θ)

Μαριάννας Ζήση

Άγιος Νεκτάριος: Η ελπίς τονίζει τας δειλάς καρδίας και αναδεικνύει κρατεράς και ανδρείας, ίνα αντιμετωπίσωσι τας συμφοράς. Η ελπίς είναι πρόοδος, ανάπτυξις και προαγωγή. Εάν άρης την ελπίδα εκ του κόσμου, ο κόσμος θα εξηφανίζετο. Η ελπίς είναι η δημιουργός δύναμις όλων των αγαθών. Η ελπίς τρέφει και ζωογονεί.

Νομίζω ότι αν θα έπρεπε να επιλέξουμε μία λέξη για να προϋπαντήσουμε το νέο έτος αυτή θα ήταν η λέξη ελπίδα. Ίσως γιατί μέσα από τα βιώματα και τα ερεθίσματα του 2013 πολλοί αισθανθήκαμε ότι έχει χαθεί από τη ζωή μας. Σ’ αυτό όμως έγκειται και η δυναμική της ελπίδας, ότι είναι δύναμη που δημιουργεί όλα τα αγαθά, είναι αυτή που τρέφει και ζωογονεί. Και είναι πραγματικά συνταρακτικά τα παραπάνω λόγια: «Αν αποσύρεις την ελπίδα από τον κόσμο, ο κόσμος θα αφανιστεί». Αυτή είναι η δύναμη που στερεώνει την προσμονή του αγαθού, αυτή είναι το στήριγμα του κόσμου.

Το 2014 επίσημα έχει χαρακτηριστεί ως έτος διεθνώς αφιερωμένο στην οικογένεια. Αυτή η τοποθέτηση ίσως είναι μια ευκαιρία να ανασκουμπωθούμε, να προβληματιστούμε, να διορθωθούμε και να έχουμε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Η οικογένεια είναι το πρώτο ανθρώπινο σύμπλεγμα. Είναι ο πρώτος πυρήνας μέσα στον οποίο ο άνθρωπος πρέπει να σταθεί με ήθος, να διαπλάσει χαρακτήρες, να εκπαιδεύσει και να εκπαιδευτεί, να στηρίξει και να στηριχτεί, να δώσει ζωή και να πάρει ζωή, να δώσει αγάπη και να πάρει αγάπη, να ζήσει με υπομονή, με χαμόγελο και ελπίδα. Να θέσει κανόνες και όρια, να σέβεται και να τον σέβονται, να νοιάζεται και να τον νοιάζονται, να κατανοεί και να τον κατανοούν. Και όταν κάποια στοιχεία από τα παραπάνω δεν πληρούνται, να ελπίζει. Διότι όπως αναφέρει ο Άγιος Νεκτάριος αυτή και μόνο ενδυναμώνει τα πάντα, τα καλλωπίζει, τα τελειοποιεί, τα εξασφαλίζει και τα προάγει.

Ο αγώνας είναι μεγάλος, συνεχής αλλά δημιουργικός και ωραίος. Σήμερα ιδίως, που η οικογένεια βάλλεται από παντού και κλονίζεται πρώτα αυτή μια που αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας, που θαρρείς ότι έχει βάλλει στόχο να πνίξει την οικογένεια από τα γεννοφάσκια της, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της, πριονίζοντας τα αρχικά πρόσωπα που την αποτελούν, τον άνδρα και τη γυναίκα. Αλλά και το δημιούργημα αυτών, που το έχει μεταποιήσει σε καταναλωτικό προϊόν. Αυτή η κοινωνία θέλει να δημιουργήσει άλλες αρχές στην οικογένεια, με άλλα πρόσωπα του ιδίου φύλου, με παιδιά κατά παραγγελία, και γονείς πνευματικά και συναισθηματικά

απομακρυσμένους από την ευθύνη της οικογένειας αλλά και της διαπαιδαγώγησης.

Εάν αναλογισθούμε όλα τα παραπάνω μαζί με τα πάμπολλα αρνητικά ερεθίσματα που δημιουργούνται και εκκολάπτονται μέσω της κοινωνίας, πρέπει να σταθούμε με σοβαρότητα, ευθύνη και δημιουργική ομοψυχία. Έχοντας συνεχώς στη σκέψη μας πως, όταν κάτι πάει στραβά, πάντα να προσπαθούμε και να ελπίζουμε!

Ἀνέστη Κεσελόπουλου

Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

῾Η κρίση στὴ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ φυσικὸ περιβάλλον φαίνεται νὰ ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τὸν σύγχρονο κόσμο καὶ νὰ προκαλεῖ ἐκδηλώσεις ποὺ ἐκφράζουν ἀνησυχία. Εἶναι ὅμως ἐξαιρετικὰ περίεργο τὸ γεγονὸς ὅτι ἐνῷ βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ φαινόμενα ποὺ μαρτυροῦν βιασμὸ τῆς φύσεως ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, δὲν ὑπάρχει τὶς περισσότερες φορὲς ἡ παραμικρὴ ὑποψία ὅτι ἡ κρίση δὲν εἶναι μόνο ἐπιστημονικὴ ἢ τεχνολογική, ἀλλὰ πρωτίστως καὶ προπάντων εἶναι κρίση πνευματική. Γι’  αὐτὸ καὶ οἱ λύσεις, ποὺ κατὰ καιροὺς προτείνονται, γιὰ νὰ ἀποτελέσουν ἀνάσχεση καὶ νὰ ὁδηγήσουν σὲ ὑπέρβαση τῆς κρίσεως, κινοῦνται συνήθως ἀπὸ τὴν ἀναζήτηση κάποιας «ἀρτιότερης τεχνολογίας» μέχρι μίαν ρομαντικοῦ χαρακτήρα «ἐπιστροφὴ στὴ φύση».  Ἀπὸ τὴν ἄποψη αὐτὴ δὲν εἶναι ἄνευ σημασίας τὸ γεγονὸς ὅτι στὴν ὀρθόδοξη θεολογία τονίζεται μὲ ἔμφαση ἡ πνευματικὴ διάσταση τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως καὶ προβάλλεται ἀνάλογη θεώρηση τοῦ κόσμου καὶ τῆς ζωῆς γιὰ τὴν ὑπέρβασή της.

Πρέπει ἐξαρχῆς νὰ ὑπογραμμισθεῖ ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ἐννοήσουμε σωστὰ τὴ σύγχρονη οἰκολογικὴ κρίση καὶ νὰ μιλήσουμε οὐσιαστικὰ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση ἢ τὴν ὑπέρβασή της, ἂν δὲν λάβουμε ὑπόψη τὶς ἀπαρχές της, ποὺ ἐπισημαίνονται στὸν χῶρο τῆς βιβλικῆς ἀλλὰ καὶ τῆς πατερικῆς θεολογίας. Γι’  αὐτὸν τὸν λόγο στὶς λίγες αὐτὲς γραμμὲς ποὺ ἀκολουθοῦν  ὑπογραμμίζουμε τὴν πρωταρχικὴ κρίση τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ δημιουργεῖ ἡ ἁμαρτία καὶ ἡ πολλαπλὴ διάστασή της, γιὰ νὰ προσπαθήσουμε νὰ ἐξετάσουμε στὴ συνέχεια μέσα ἀπὸ τὸ πρίσμα τῆς διδασκαλίας τῆς  Ὀρθόδοξης  Ἐκκλησίας τὴν περαιτέρω ἐξέλιξή της ὣς τὴν οἰκολογικὴ κρίση ποὺ ζοῦμε στὶς ἡμέρες μας.

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ἡ πρώτη ἐντολὴ ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν ἄνθρωπο, ἦταν ἐντολὴ τῆς σχέσεώς του μὲ τὸ φυσικὸ περιβάλλον:  «Ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῆ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρὸν οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ»[1]. Μὲ τὴν πτώση καὶ τὴν παρακοὴ τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲν διαφοροποιεῖ ἁπλῶς τὴ στάση τοῦ ἀπέναντι στὴν ὑπόλοιπη δημιουργία, ἀλλὰ κυρίως ἐναντιώνεται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γὶ  αὐτὸ καὶ στὴ βάση τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως βρίσκεται ἡ ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου νὰ γίνει θεὸς χωρὶς τὸν Θεό. Θέλει νὰ «τελειωθεῖ» καὶ νὰ τελειοποιήσει τὴ ζωὴ τοῦ κάνοντας τὰ πάντα καὶ χρησιμοποιώντας τὰ πάντα. Κινεῖται ἀγνοώντας τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ἀρνούμενος νὰ ἐπωμισθεῖ τὴν προσωπικὴ εὐθύνη γιὰ τὶς πράξεις του.  Ὁ χωρισμὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεὸ βρίσκεται στὴ βάση τῆς ἀπομακρύσεώς του ἀπὸ τὸν ἄλλο ἄνθρωπο, ἀπὸ τὸ φυσικὸ περιβάλλον ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό. Γι’  αὐτὸ σὲ τελευταία ἀνάλυση τὸ ἁμάρτημα αὐτὸ ἀποτελεῖ τὴν  πρωταρχικὴ αἰτία καὶ τὸν κεντρικὸ ἄξονα τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως.

Ἡ εὐθύνη καὶ ἡ ὑπαιτιότητα τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴν πτωτικὴ αὐτὴ κατάσταση, ποὺ συμπεριέλαβε ὁλόκληρη τὴν κτίση καὶ σήμερα παρουσιάζεται ὡς οἰκολογικὴ κρίση, τονίζεται ἐντονότερα στὴν Καινὴ Διαθήκη.  Ὁ  Ἀπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνει ἰδιαίτερα ὅτι ἡ κτίση ὑποτάχθηκε ἄθελα στὴ ματαιότητα καὶ τὴ δουλεία: “Τῇ γάρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα”[2]. Στὸ χωρίο αὐτὸ φαίνεται καθαρὰ ὄχι μόνο ὅτι ἡ κτίση καὶ ὁ ἄνθρωπος βρίσκονται σὲ ἀλληλεπίδραση καὶ ἀλληλεξάρτηση κατὰ τὴν πορεία τους στὸν χρόνο καὶ τὴν ἱστορία, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἡ συνήθως ἀποκαλούμενη «ἄψυχη» καὶ θεωρούμενη «ἄβουλη»  φύση ὑποτάχθηκε στὴν κατάσταση αὐτὴ χωρὶς τὴ δική της θέληση.

Ἔχοντας αὐτὸ τὸ βιβλικὸ ὑπόβαθρο καὶ οἱ Πατέρες τῆς  Ἐκκλησίας ἐπισημαίνουν ὅτι ἡ ὑπόδουλη κατάσταση τῆς κτίσεως δὲν ἀποτελεῖ φυσική της ἐξέλιξη. Στὰ κείμενά τους ἡ κτίση παρουσιάζεται ὡς θύμα, ἀφοῦ ἐξαιτίας τοῦ ἀνθρώπου χάνει τὴν κοσμικὴ θέση καὶ τὸν ἀρχικό της κανόνα, ἔστω καὶ ἂν ἀπὸ κάποιους αὐτὸ θεωρεῖται ὡς φυσική της κατάσταση. Γι’  αὐτὸ ἄλλωστε ἡ κτίση ἀρνεῖται νὰ ὑποταγεῖ στὸν παραβάτη ἄνθρωπο. Περιγράφοντας ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος τὴν μετὰ τὴν πτώση σχέση καὶ στάση τῆς κτίσεως πρὸς τὸν ἄνθρωπο, λέει:  «Ὅλη ἡ κτίση ποὺ πλάσθηκε ἐκ τοῦ μὴ ὄντος ἀπὸ τὸν Θεό, ὅταν εἶδε τὸν  Ἀδὰμ νὰ ἀποστασιοποιεῖται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν παράδεισο, δὲν ἤθελε πιὰ νὰ ὑποταγεῖ στὸν παραβάτη· ὁ ἥλιος δὲν ἤθελε νὰ λάμψει, ἡ σελήνη δὲν ἀνεχόταν νὰ φέγγει, τὰ ἄστρα προτιμοῦσαν νὰ μὴ φανοῦν στὰ μάτια  του, οἱ πηγὲς δὲν εἶχαν σκοπὸ νὰ ἀναβλύζουν νερό. Τὰ ποτάμια δὲν ἤθελαν νὰ κυλοῦν, ἐνῷ ὁ ἀέρας μελετοῦσε νὰ συσταλεῖ καὶ νὰ μὴ δώσει ἀναπνοὴ στὸν ἄνθρωπο ποὺ ἐπαναστάτησε κατὰ τοῦ Θεοῦ· τὰ θηρία καὶ ὅλα τὰ ζῶα τῆς γῆς, ὅταν τὸν εἶδαν γυμνὸ ἀπὸ τὴν προηγούμενη δόξα του, τὸν περιφρόνησαν καὶ σκληρύνθηκαν ὅλα ἀμέσως ἐναντίον του.  Ὁ οὐρανὸς μὲ τὸ δίκιο τοῦ ἔκανε νὰ κινηθεῖ γιὰ νὰ πέσει πάνω του καὶ ἡ γῆ δὲν δεχόταν νὰ τὸν κουβαλάει πάνω  στοὺς ὤμους της»[3].

Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἐξαρχῆς ἡ σωστὴ χρήση τῆς κτίσεως συνδέθηκε μὲ τὴ νηστεία. Στὴν  ὀρθόδοξη παράδοση ἡ νηστεία χαρακτη­ρί­σθη­κε ὡς «ἐν­το­λή ζωῆς, συνηλικιῶτις οὖσα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως»[4]. Καί ἡ κεντρική θέση ποὺ κατέχει ἡ νηστεία στὴν παράδοση τῆς  Ὀρθόδοξης  Ἐκκλησίας δὲν εἶναι τυχαία οὔτε ἄσχετη μὲ τὸ θέμα ποὺ ἐξετάζουμε.  Ἡ νηστεία δὲν εἶναι κάποια τυπικὴ ἢ συμβατικὴ πράξη, ἀλλὰ ἑκούσια στέρηση ἀπὸ τροφή, ποὺ ἐνεργοποιεῖ τὴ συνείδηση τῆς ἐκ τῶν ἔξω ἐξαρτήσεως τοῦ ἀνθρώπου.  Ἡ συνείδηση αὐτὴ ἔχει κεφαλαιώδη σπουδαιότητα γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή. Μὲ τὴ νηστεία ποὺ ἀσκεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀποδεχόμενος τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ἐκφράζει τὴν ὑπακοή του καὶ δηλώνει τὴ συγκατάθεσή του νὰ ὁμοιωθεῖ μὲ τὸν Θεὸ ἀναγνωρίζοντας τὴν κτιστότητά του. Ἀντίθετα ἡ ἄκριτη χρήση ποὺ συνδέεται μὲ τὴν παρακοὴ ἀποτελεῖ τὴν ἔμπρακτη ἀμφισβήτηση τοῦ δεδομένου τῆς κτιστότητας. Εἶναι αὐτὴ πού, ὄχι μόνο ὁδήγησε τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀπομάκρυνση καὶ ἀλλοτρίωση ἀπὸ τὸν Θεό, ἀλλὰ καταδίκασε καὶ ὁλόκληρη τὴν κτίση, ποὺ  «συστενάζει και συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν»[5].

᾿Εδώ ὡστόσο εἶναι ἀνάγκη νὰ διευκρινισθεῖ ὅτι ἡ ἀληθινὴ νηστεία δὲν μπορεῖ νὰ ἐκφράζεται ὡς περιφρόνηση ἡ ἀδιαφορία τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴν ὑλικὴ δημιουργία. Μία τέτοια στάση θὰ σήμαινε σὲ ἕνα ἄλλο ἐπίπεδο ἀλλοτρίωση ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ συσχηματισμὸ μὲ τὸν κόσμο, ποὺ δυστυχῶς ὄχι λίγες φορὲς χαρακτηρίζει κάποιες χριστιανικὲς κοινωνίες.  Ὁ κόσμος σήμερα, παρὰ τὶς ἄφθονες διακηρύξεις γιὰ τὸν ὑλισμό του, εἶναι στὸ βάθος του τόσο ἰδεαλιστικός, ὥστε στὴν οὐσία νὰ μισεῖ καὶ νὰ περιφρονεῖ τὸν κόσμο καὶ τὴν ὕλη. Μία ἀδικαιολόγητη ὑπερηφάνεια τοῦ ἀνθρώπου ἀπέναντι στὴν ὑπόλοιπη δημιουργία καὶ ἕνα σύμπλεγμα ἀνωτερότητας τοῦ ὑπαγορεύουν νὰ βλέπει ὅ,τι ὑπάρχει γύρω ἀπὸ αὐτὸν ὡς μέσο καὶ ἁπλὸ χρηστικὸ ἐργαλεῖο, ποὺ τὸν βοηθᾶ νὰ κατακτήσει τοὺς σκοπούς του.

Αὐτὸς ὁ βαθὺς ἰδεαλισμὸς ἰδιαίτερα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, ποὺ τὸν ἔχει ἀποκόψει ἀπὸ τὶς σωματικές του ρίζες, τὸν ὁδηγεῖ ἀναπόφευκτα στὴν αὐθαιρεσία ἐναντίον ἐκείνων τῶν πραγμάτων, ποὺ ὑποδηλώνουν τὴν ὑλικότητά του. Βρίσκεται ὄντως σὲ ἕνα τραγικὸ φαῦλο κύκλο, στὸν ὁποῖο προσπαθώντας ἐναγώνια νὰ τονίσει καὶ νὰ προαγάγει τὸν ὑλικό του χαρακτήρα, καταστρέφει τὴν ἴδια του τὴν ὑλικότητα, ἀφοῦ κατατρώει τὸ ἴδιο του τὸ σῶμα ἢ καλύτερα τὴν πρέκταση τοῦ σώματός του, ποὺ εἶναι ἡ κτίση.  Ἔτσι ὅμως αὐτοκαταναλώνεται καὶ αὐτοκαταστρέφεται. Καὶ μόνο ὅταν καμμιὰ φορὰ ἀφυπνίζεται ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ γεγονότα καὶ συνειδητοποιεῖ ὅτι μὲ τὴν καθημερινή του ζωὴ φθείρει τὰ θεμέλια τῆς ὑπάρξεώς του καὶ κόβει ὁ ἴδιος κλωνάρι ποὺ πατάει, ἀφήνει νὰ ἀκουστοῦν οἱ κραυγὲς τῆς ἀγωνίας τοῦ (καταστροφὴ τοῦ περιβάλλοντος, ὑπερεκμετάλλευση τῶν φυσικῶν πόρων, μόλυνση τῶν ποταμῶν καὶ τῶν θαλασσῶν, ρύπανση τῆς ἀτμόσφαιρας κ.λπ.).

Ὅμως τὸ τραγικὸ στὴν περίπτωση αὐτὴ εἶναι ὅτι δὲν θίγονται καθόλου οἱ πνευματικὲς βάσεις καὶ δὲν ἀμφισβητοῦνται τὰ «θεολογικὰ» κριτήρια τοῦ πολιτισμοῦ, ποὺ ἔθρεψε καὶ ἐπέβαλε αὐτὴν τὴ στάση ζωῆς ἀπέναντι στὸν κόσμο.  Ἡ οἰκολογικὴ κρίση ἀποτελεῖ ὡς φαινόμενο περίτρανη ἀπόδειξη τῆς ἀλλοτριώσεως τοῦ κτιστοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἄκτιστο Θεὸ καὶ ἀποτέλεσμα τῆς ἀποκοπῆς τῶν ὄντων καὶ τῆς ζωῆς ἀπὸ τὸν ὄντως  Ὄντα καὶ τὴν ὄντως Ζωή. ᾿Εδῶ βρίσκεται ἄλλωστε ἡ αἰτία κάθε ἀνθρώπινου προβλήματος, ἡ πηγή κάθε κρίσεως καὶ κάθε κακοῦ. ῾Ο Μ. Βασίλειος σημειώνει: «Τοῦτό ἐστι τό κακόν, ἡ τοῦ Θεοῦ ἀλλοτρίωσις»[6]. Αὐτὴ φέρνει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀντίθεση πρὸς τὸν κόσμο καὶ πρὸς τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἑπόμενο, γιατί ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, ὅπως καὶ ὁ κόσμος.

Ἡ σωστὴ στάση ἀπέναντι στὸν κόσμο ἢ ἡ παράχρησή του δὲν εἶναι γιὰ τὴν ὀρθόδοξη παράδοση λεπτομέρεια, ἀλλὰ ἡ λυδία λίθος, ποὺ ἀνακρίνει καὶ ἐξετάζει ὁλόκληρο τὸ ἦθος τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ Πατέρες τῆς  Ἐκκλησίας ἐπιμένουν νὰ ὑποστηρίζουν ὅτι ὁ ἄνθρωπος χαρακτηρίζεται ὡς ἐνάρετος ἢ φαῦλος ἀπὸ τὴν ἀντίστοιχη σχέση καὶ χρήση «εὔλογη ἡ παράλογη» τῶν πραγμάτων τῆς δημιουργίας ποὺ φανερώνει στὴ ζωή του. «Ἐκ γὰρ τοῦ εὐλόγως ἡ παραλόγως τοῖς πράγμασι χρήσασθαι ἐνάρετοι ἡ φαῦλοι γινόμεθα»[7]. Τὰ συναξάρια καὶ οἱ βίοι τῶν ἁγίων της Ἐκκλησίας, ἰδιαίτερα ἐκεῖνα ποὺ συνιστοῦν τὴ νηπτικὴ καὶ μοναστικὴ παράδοση, εἶναι γεμάτα ἀπὸ παροτρύνσεις αὐτῶν τῶν ἁγίων γιὰ ἀγάπη καὶ προστασία τῆς κτίσεως, ἀλλὰ καὶ ἀποκαλύπτουν τὴ δική τους ἀσκητικὴ καὶ εὐχαριστιακὴ σχέση μὲ τὰ πράγματα τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ. Οἱ διηγήσεις τῶν Γερόντων στὰ διάφορα Γεροντικά, στὸ Λειμωνάριο, στὸ Λαυσαϊκὸ κ.ἄ.  μαρτυροῦν τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ἡ στάση αὐτὴ δὲν ἀποτελεῖ ρομαντικὴ ἰδιορυρυθμία μήτε διάθεση φυσιολατρίας, ὅπως ἄλλωστε καὶ οἱ συμβουλὲς καὶ παροτρύνσεις τους γιὰ τὴν προστασία τῆς κτίσεως δὲν ἀποτελοῦν ποιμαντικὴ πολυτέλεια.

Δειγματοληπτικὰ ἐδῶ θὰ περιορισθοῦμε σὲ παραδείγματα τῆς πρόσφατης συναξαριακῆς παράδοσης ποὺ ἀναφέρονται σὲ ἁγίους Γέροντες τοῦ προηγουμένου αἰώνα, κάποιους ἀπὸ τοὺς ὁποίους γνωρίσαμε καὶ προσωπικά. Ὁ ὅσιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης, ὅπως μᾶς ἀναφέρει ὁ βιογράφος τοῦ Γέροντας Σωφρόνιος, διακρινόταν ἀπὸ μία ἀσυνήθιστη γιὰ τέτοιου εἴδους ἀνδρείους ἀνθρώπους εὐσπλαχνία γιὰ κάθε κτίσμα τοῦ Θεοῦ καὶ δίδασκε ὅτι οὔτε τὰ φύλλα τοῦ δέντρου δὲν πρέπει νὰ κόβουμε  χωρίς να ὑπάρχει ἀνάγκη[8]. Ὁ Γέροντας Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου περιδιαβαίνοντας τὸ νησὶ τὰ καλοκαίρια κατὰ τοὺς μῆνες τῆς ξηρασίας πότιζε ὁ ἴδιος τὰ δέντρα ποὺ εἶχαν φυτευτεῖ καθ’ ὑπόδειξη ἐκείνου ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ πήγαιναν νὰ ἐξομολογηθοῦν[9]. Ὁ Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης ἔδειχνε ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν ἐλαιώνα τῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Δαυίδ, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ δίνει ἐλεημοσύνη καὶ «εὐλογίες» σὲ ἀνθρώπους ποὺ εἶχαν ἀνάγκη, ἐνῷ μὲ τὴν ἴδια εὐαισθησία ἀλλὰ καὶ δοξολογικὴ διάθεση στέκεται καὶ ὁ Γέροντας Πορφύριος μπροστὰ στὸ μεγαλεῖο της δημιουργίας τοῦ Θεοῦ. Φρόντισε νὰ φτιάξει δεξαμενὴ ἀνάμεσα στὰ πεῦκα καὶ νὰ βάλει ἕνα ντεπόζιτο μὲ δύο κυβικὰ νερὸ γιὰ νὰ πίνουν τὰ ἀηδόνια. Πίστευε ὅτι οἱ ὀμορφιὲς τῆς φύσεως εἶναι οἱ μικρὲς ἀγάπες ποὺ μᾶς ὁδηγοῦν στὴ μεγάλη Ἀγάπη, τὸν Χριστό[1]. Τέλος ὁ Γέροντας Παΐσιος διαμαρτυρόταν ὅταν ἔβλεπε ἢ ἄκουγε νὰ κόβουν στὸ Ἅγιον Ὄρος δέντρα γύρω ἀπὸ πηγές. Ἔλεγε ὅτι ὅπου δὲν ὑπάρχουν δέντρα δὲν γίνονται καὶ βροχές, ἐνῷ τὰ μέρη αὐτὰ ἀρχίζουν νὰ μοιάζουν μὲ τὴν ἔρημο, ὅπου δὲν βρέχει ποτέ.

Συμπερασματικὰ θὰ θέλαμε νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι ἂν δὲν ὁδηγηθεῖ ὁ ἄνθρωπος τὸ ταχύτερο σὲ σωστὴ σχέση μὲ τὸν κόσμο καὶ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου, ποὺ οἰκοδομεῖται στὴ σωστὴ σχέση μὲ τὸν Θεὸ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει οὐσιαστικὴ ἀλλαγὴ στὴν οἰκολογία.  Ἡ παράδοση τῆς  Ὀρθόδοξης  Ἐκκλησίας ὄχι μόνο μὲ κείμενα, ἀλλὰ προπάντων μὲ τὴν ἐμπειρία καὶ τὴ βίωση τοῦ εὐχαριστιακοῦ καὶ ἀντικαταναλωτικοῦ ἤθους μπορεῖ νὰ προσφέρει στὸν σημερινὸ ἄνθρωπο χειραγωγία γιὰ διέξοδο ἀπὸ τὴν κρίση.

Επίσκεψη αγάπης πραγματοποίησαν οι αστυνομικοί του Νομού Πέλλας στο Ίδρυμα «Παναγία η Οδηγήτρια».

Με την ευκαιρία των εορτών ο Αστυνομικός Διευθυντής Πέλλας κ. Παντελεήμων Κολόμβος συνοδευόμενος από τον Διευθυντή της Αστυνομικής Υποδιεύθυνσης Γιαννιτσών κ. Γεώργιο Παπαπροδρόμου, τον Διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας

Γιαννιτσών κ. Πέτρο Περδικάτση, τον Πρόεδρο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Πέλλας κ. Ανδρέα Σπυρίδη και ομάδα αστυνομικών υπαλλήλων πραγματοποίησαν επίσκεψη στο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας «Παναγία η Οδηγήτρια» στην ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Μητροπόλεως) Γιαννιτσών (23.12.13).

Την αντιπροσωπεία υποδέχθηκαν ο Υπεύθυνος Τύπου της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας και Προϊστάμενος της ενορίας, η Διευθύντρια του Ιδρύματος και τα παιδιά.

Ο Αστυνομικός Διευθυντής Πέλλας εξέφρασε την αγάπη όλων των αστυνομικών για τα παιδιά και την συμπαράστασή τους για την προσπάθεια που γίνεται, ενώ παρέδωσε προσφορές με την μορφή δωροεπιταγών, παιχνίδια και μεγάλη ποσότητα τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, τα οποία με πολλή αγάπη συγκέντρωσαν εθελοντικά οι αστυνομικοί όλου του Νομού.

Οι εκπρόσωποι του Ιδρύματος εξέφρασαν θερμές ευχαριστίες για την επίσκεψη και την προσφορά, αλλά και για την πολυετή άμεση και πρόθυμη συμπαράσταση της Αστυνομίας σε όλα τα ζητήματα ασφαλείας και εύρυθμης λειτουργίας του Ιδρύματος που σχετίζονται με τις αρμοδιότητές της. Επίσης ευχήθηκαν σε όλους τους αστυνομικούς του Νομού Πέλλας δύναμη στο δύσκολο έργο τους και κάθε ευλογία στην προσωπική και οικογενειακή τους ζωή.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΙΣΤΟΓΡΑΦΟΣ: http://istographos.blogspot.gr/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

www.imepa.gr

Ο ΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΥ

Πρωτοπρ. Ἐλευθέριος Χαραλαμπίδης (δρ.Θ)